Starry night over the Rhone. Minks wekelijkse column 7-5-2014
Starry night over the Rhone. Minks wekelijkse column 7-5-2014
Na te hebben gekozen voor een flatscreen-loze slaapkamer, moest er een kale gele muur worden aangekleed. Met verjaardagsgeld, van mijn moeder, zou ik een passend schilderij kopen. De keus was snel gemaakt; “Starry night over the Rhone” van, van Gogh, een schilderij om vele nachten, zorgeloos bij in slaap te soezen.
Nou heeft de moeder van dees kroegbaas, helaas, niet de munten om haar zoon het echte schilderij te geven, dus werd gekozen voor een op canvas geprinte versie van dit impressionistisch meesterwerk.
Langs de kade, weerspiegelt de straatverlichting in het water, tot aan de horizon. Onder in beeld loopt een verliefd stelletje hand in hand te kuieren.
Van dichtbij is het simpel. Korte, dik aangezette, bijna geplamuurde verfstreken, van licht- tot zeer donker, vertalen de nachtelijke lucht. Sterren? Kinderlijk, een bolletje met wat streepjes er omheen. De lichtreflexie van de lange rij lantaarns zijn simpele horizontale gele streepjes die, naar omlaag toe, steeds breder worden om een langzaam wegebbend effect in kabbelend water te creëren.
En dan, op afstand, voltrekt zich het wonder; je ziet wat je zou zien als het echt was, fenomenaal, wat een kunstenaar die Vincent van Gogh.
Ik slaak een zucht van tevredenheid als ik mijn hoofd op het kussen leg. Mijn ogen tasten het doek af, een mooi moment met mezelf. Met een duim in mijn mond, kriebel ik, met mijn gekromde wijsvinger, over mijn neus, niemand ziet het; een geborgen gevoel, zoals toen ik nog klein was.
Maar volgens mij, ik weet het niet zeker, mis ik sterren, en de schoenen van de op vrijersvoeten kuierende romantische snuiter.
Ik strompel het bed uit en stoot mijn kleine teen aan de achtergebleven stofzuiger.
Na een reeks, niet voor herhaling vatbaar zijnde woorden, zie ik het; een deel van de afbeelding is om het frame heen geniet dus verdwijnt de buitenste rand. En welke van Gogh knies-oor ligt er wakker van een sterretje, een paar ouwe schoenen en een lantaarn, nou ik dus!
Mijn; Starry night over de Rhone veranderd in een starende nacht over; wat zonde! Ik leg me er, voor vanavond, maar bij neer.