Een feest voor het oog.      Minks wekelijkse column 14-2-2024

Een feest voor het oog.      Minks wekelijkse column 14-2-2024

 

Als ik mijn Black Beauty-motah parkeer zie ik ze allebei tegelijk met zo’n milieuhoofd snibbig naar me kijken. Alleen aan zijn baard en heur langere haar kon ik zien wie het vrouwtje en het mannetje was. Voor de rest waren ze hetzelfde gekleed. Ribfluwelen broek en een regenparka. Zij had er verstand van, vond ze, en dat mochten de andere bezoekers ook best weten. Ze ratelde aan één stuk door. Hij sprak nauwelijks, knikte af en toe, en streelde daarbij genoeglijk over zijn baard. Ik heb maar een poosje gewacht om me niet aan haar te hoeven storen.

 

Museum Voorlinden, wilde er al eerder heen, maar toch steeds weer voor een museum met, voor mij, logischer kunst gekozen. Door de cadeaubon van Paul en Peggy kon ik er echt niet meer onderuit. Volgens haar moest ik het gaan zien. Ze vond hem echt overweldigend, die expositie van ene Anselm Kiefer.

Ik ben niet zo voor moderne hedendaagse kunst, vind het te vaak belachelijk.

Wel eens het Centre Pompidou in Parijs bezocht. Ook veel moderne kunst.

Er stond een houten café, was kunst, ik voelde me in de maling genomen.

Het gaat er om dat men in je gelooft en je een aannemelijk verhaal bij je kunst vertelt denk ik. Het moet pakken en de mensen aan het denken zetten.

Wanneer een grootgeldmens of een museum met lef in je gelooft word je hot. Stel, Alexander der Nederlanden hangt een echte Jan Lul aan de muur.

Dan denken zijn ‘volgers’ meteen: die wil ik ook en Jan Lul’ s kostje is gekocht.

Zoiets als de kleren van de keizer, maar dan van de koning, zeg maar ff.

 

Net als muzikanten die bekend worden, de ene lukt het wel en de ander niet.

Het gaat er om wie je kent, talent en natuurlijk of je in de kijker loopt.

Kijk, dat van Gogh zo razend populair is komt echt niet alleen door zijn bijzonder levensverhaal en virtuositeit. Virtuozen zijn er zat, verhalen ook.

Neen, zijn schoonzus heeft het zakelijk erg goed aangepakt na zijn overlijden. Er was al wel wat interesse voor zijn werk, maar zonder mevrouw van Gogh-Bonger was het niets geworden. Het gaat om opvallen en goed bevonden worden. En er is natuurlijk behoefte aan kunst, gelukkig maar.

Deze column is meer een lesje kunstgeschiedenis geworden, nou ja, das ook leuk toch, kan je alleen maar wijzer van worden, wie wil dat nou niet;-)

Nog ff over die Anselm Kiefer: ik ben om. Mooie dingen met een boodschap, die je aan het denken zetten. Je moet je er gedwee in laten onderdompelen, dan overspoelt het genieten je vanzelf, en is het een waar feest voor het oog.

 

Tekst: Mink Out.                          Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl

  1925 Johanna van Gogh-Bonger (Isaac Israëls).