CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Stairway to heaven.         Minks wekelijkse column 3 mei 2017

Stairway to heaven.         Minks wekelijkse column 3 mei 2017

 

De straten leeg en dampig, hoge hakken-getik van mijn verse, kortgerokte vriendin echoot doortrapt tegen de gevels op.

Geen genoeg van elkaar krijgend zwalken we al zoenend en tastend door een nachtelijk st. Etienne, richting ons hotel.

Twee mannen, ik zie ze al op afstand, steken schuin over met ons als doel. Als wantrouwig horecadier voel ik dreiging en steek over richting de stoep die zij zojuist verlaten hadden. Op de as van de weg verleggen zij hun koers wederom in onze richting.  

Ze zijn duidelijk iets van plan dat niet in ons script staat.

De lichaamstaal en gezichtsuitdrukking belooft niet veel goeds, dus voor het te laat is, wordt het tijd om op te treden.

Rauw doch vloeiend plat Haags, kracht bijgezet door indringende psycho-blikken, overtuigt de heren dat de slachtofferrol door ons niet gespeeld zal worden. De schimmige types kiezen eieren voor hun geld en lossen op in het duister.       

 

Toen we na dit spannend avondje stappen, hoofdpijn vroeg, op onze geleende Harley, deze Franse stad verlieten was een eventuele alcoholtest er vast één geworden met een dubieuze uitkomst.

Ondanks dat het voor ons vakantie was werden we opgenomen in het st. Etiense spitsuurverkeer dat zich met een snelheid van minstens honderdtwintig kilometer over de ringweg begaf.

Dan plots, vóór ons, chaos, remmen, rookpluimen en auto’s die richting de middenberm schieten. Met hun oprijden was als kwetsbare motorrijders geen optie dus schoof ik achter ze vandaan richting vluchtstrook en toen………………daar lag hij: een driedelige uitschuiftrap haaks op de door mij gekozen rijstrook. Wat nu, een tweede gevaar in enkele uren, alleen zou bij dit debacle plat Haags zeker niet helpen.

Alertheid was geboden, in een flits schreeuwde ik naar mijn vriendinnetje (waar ik nog wel wat langer van wou genieten): “HOU JE VAST!!!!” Ik verstevigde de grip op mijn handvatten, waardoor ik (per ongeluk) meer gas gaf, een angstschreeuw klinkt in de beslotenheid van mijn helm: “AAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHH” dat was hem, de hemelpoort ging open, we konden zo naar binnen.

Maar nee hoor, kadung, kadung, we denderden er gewoon overheen.

Een afslag verder trillend een sigaretje gerookt en weer opgestapt. Onze ‘stairway to heaven’ stond blijkbaar niet in st. Etienne, pppffft.

 

Tekstverantwoording: Mink Out.         

Website by Splendit 2021