CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Sprinkhanen en volle melk. Minks wekelijkse column 9-3-2015

Sprinkhanen en volle melk.       Minks wekelijkse column 9-3-2015

Vóór mijn werk op de motor naar Den Ouden Neel. Deze eerste lentedag onthult een wankele belofte. Onzekere zonnestralen strelen bibberende krokussen die zich schuchter bij elkaar lijken te warmen. 
Zijstraten afgezet door mensen in gele vestjes. Motorpolitie vliegt mij om de oren en mensen staan mondjesmaat langs de weg.

“City Pier City loop” roept mijn Oud Neeltje met een gelukzalig gezicht nadat ik haar welkom heb gekust.
“Nou, dan mogen ze bij de Pier wel niet te hard stampen”, grap ik.
43.000 deelnemers die de Haagse straten met voeten treden en zowaar nog mensen over om aan te moedigen.
  
Met koffie en koeken zitten we voor het raam om de stoet voorbij te zien rennen. 
Bij het eerste hapmoment van mijn koek zegt moeder: “Ze zijn wel slank”. Ik verslik me in haar kletskoek en retourneer snibbig: ”Slank, ze zijn mager als sprinkhanen”. 
Mijn blik dwaalt langzaam naar beneden, tsja een aardige pens, maar ik voel me goed en beweeg zat, niks aan het handje. 
Oké bij het bukken zit die buik redelijk in de weg maar daar heb ik wat op gevonden. Zo’n schoonmaak grijparm aangeschaft. U weet wel waarmee laag geschoolden, met clowneske pakken de Binckhorst schoonmaken in de hoop ooit, ook een beter betaalde baan te zullen krijgen, maar dit terzijde. Door deze grijparm-koop, heb ik eigenlijk wel gecapituleerd in de strijd tegen dikker worden. 
Nou ja, in onze familie is een ieder stevig van bouw maar sterk van lijf en leden dus maakt ik me er niet al te dik om, ECHT NIET!!!! 

Naar gelang de staart van dit looplint in zicht komt, metamorfeert deze treiterende trein zich, tot mijn heimelijk genoegen, van sprintende sprinkhanen naar ploeterende potvissen.
Later die dag van mijn werk naar huis, jammer joh, accu leeg. 
De immer behulpzame Anton trommelt wat van zijn huisgenoten op en gezamenlijk proberen we weer leven in mijn nep Harley te krijgen.
Ik, loopfiets-steppend en zij duwend. Na de brugheuvel, nogmaals, op te zijn gestep-duwt voor een tweede poging, blijf ik amechtig naar adem snakkend over-(het)stuur hangen. 
Als ik even later, buiten adem, langs een (schone) Binckhorstlaan rij denk ik; Sprinkhanen? Zal ik als voorzichtig beginnetje die liter volle melk per dag maar eens laten staan???

Tekstverantwoording; Mink Out.                                 

Website by Splendit 2021