CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Piano. Minks wekelijkse column 12-4-2017

Piano. Minks wekelijkse column 12-4-2017 “Bes, cis”, de droogkloterige pianoleraar geeft nasaal en monotoon de noten aan die Henriette mist. Haar vriendinnetjes wachten buiten, de hinkelbaan lokt. Hij was er altijd al, deze zwart gelakte, glanzende buffetpiano. Twee Art Deco kaarshouders sieren de voorkant, als je het deksel openklapt staat er in glanzend koperen letters Bechstein te lezen. Henriette en haar piano, hij zou haar levensverhaal kunnen vertellen. Zoals toen, op die warme zondagmiddag in augustus. Een ieder in de tuin, zij speelt Chopin, ramen staan tegen elkaar open, een verkoelend vleugje wind streelt haar ranke hals. Teder een hand op haar schouder, een flits door haar maagstreek, een droom komt uit. Geerten, ze is met hem getrouwd, hun kinderen leerden op deze zelfde piano van bes en cis, hij hoorde er bij. Henriette’s slanke handen toucheren het klavier van haar fijnbesnaarde vriend als vlinders die dartelend bloemen kussen. De met vilt beklede hamertjes volgen elke vingerwijzing van haar, gehoorzaam en stipt op. Geluk leek vanzelfsprekend en oneindig. Maar toch, ook zij kreeg haar deel, Geerten bleef een week voor zijn pensioen ademloos achter zijn bureau zitten, de directeur kwam het begripvol vertellen, mooie begrafenis, daar niet van. De kinderen zijn uit huis, wonen in het buitenland, ze komen met Pasen weer langs. Bedroeft zinken Henriette’s vingers ‘piano’ in de lage tonen van het muziekinstrument dat met haar mee lijkt te treuren. Henriette werd 101, zij is klaar en de zon gaat gewoon weer op. Ergens achter op de binnenplaats van een kringloopwinkel staat een valse piano die binnenkort wordt afgevoerd. Het deksel en wat houten panelen zijn in de open haard beland, de Art Deco kaarshouders liggen in een kist met roestig hang en sluitwerk. Toetsen zijn zoek en het ivoor van het resterend aanslaghout zit los. Een hagelbui geselt zijn naakte snaren en brengt een onsamenhangend requiem, voor een oude vrouw met piano uit de Lepelstraat, ten gehore. Tekstverantwoording: Mink Out.

Website by Splendit 2021