If i can dream. Minks wekelijkse column 16-8-2017
If i can dream. Minks wekelijkse column 16-8-2017
De veertigste verjaardag van Elvis Presley ‘s overlijden is schijnbaar een goede reden om hem in het zonnetje te zetten.
Ik vind zijn muziek niet slecht maar om nou te vieren dat hij daar veertig jaar geleden mee stopte is ook weer lullig.
Ach ja Elvis, zoon uit de tijd dat rassenscheiding nog redelijk normaal gevonden werd, the King zat zelf ook op een witte school.
In de zuidelijke avondlucht walmt onheilspellend zwarte rook van fakkels, gedragen door witte puntmutsmensen die er lustig op los lynchen wanneer hun pet er naar staat.
Stoer en anoniem paraderen ze door de stad om ‘de neger’ ff mores te leren. Een dagje uit voor sensatielijers die, van heinde en verre, dit geforceerd begeleiden naar de dood ‘live’ mee willen beleven.
Wanneer de stoet voorbij komt loeren Heather ‘s betraande, donkere ogen angstig door een kier van de jaloezieën. Trillend van angst, haar vuist tussen de kaken geklemd, houd ze zich stil.
Rond dezelfde tijd spreekt Martin Luther King zijn legendarische
‘I have a dream’ speech uit:
“Ik droom dat er een dag komt dat mijn kinderen leven in een land waar ze niet beoordeeld worden op hun huidskleur maar op hun karakter (vrij doch weloverwogen vertaald)”.
2017 Charlottesville USA, een standbeeld, van een ‘foute’ held moet en zou van zijn sokkel getrokken omdat bruine mensen hem duidelijk niét als een heroïsch kopstuk zien, vele blanken daarentegen wel.
Een vuurzee van fakkels trekt wederom langs Heather ‘s jaloezieën, hun grimmig schijnsel streelt vals het tegeltje van de Kennedy ‘s en Ds. King dat boven de kast hangt.
Heather houdt zich wederom muisstil, kunnen haar kinderen, die veel meer lef hebben dan zij, maar weer veilig thuis komen.
Elvis veertig jaar dood, we lijken een stuk verder maar veel????
Hier een mooi nummer om hoop te houden en aan wederzijds begrip te blijven werken: “If i can dream”. https://youtu.be/UmXHkL3xiMU
Tekstverantwoording: Mink Out.