CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Helderziend. Minks wekelijkse column 11-5-2016

Helderziend.                   Minks wekelijkse column 11-5-2016

 

Mijn moeder en haar vriendin (Lena) gingen, toen ze een stuk jonger waren, zo nu en dan naar een waarzegster. Of deze vrouw met glazen bol en tarotkaarten wel ‘waar zegde’ betwijfel ik nog steeds maar er gebeurde toch wel iets opmerkelijks.

Dat de nieuwsgierigen best te vertrouwen waren kreeg het medium blijkbaar niet helemaal helder want ze wilde wel eerst geld zien. 

De meeste vragen lagen in de relationele sfeer van beider dames die na een echtscheiding toch nog opmerkelijk benieuwd waren naar het wel en wee van hun grootste vijand.

Staren naar een foto van mijn vader bleek voor deze zigeunervrouw genoeg om te weten wat ‘hij’ allemaal uitspookte.

Mijn moeder verslond de voorspellingen: “Zie je nou” en “De schoft” waren opmerkingen die over haar, doorgaans zo zwijgende, lippen kwamen.

Bij iedere hoofdbeweging wiegden twee grote gouden oorringen tussen de ravenzwarte haarlokken van de woonwagenbewoonster mee.

Plotseling hingen ze doodstil, haar blik fixeerde zich op Lena.

Ze kneep mijn vaders portret fijn, trok spierwit weg en sprak met een totaal andere stem: “Helderziendheid zal niet meer voor u zijn, wees op uw hoede. De sessie is voorbij, jullie moeten echt weg” sprak ze, drijfnat van het zweet en trillend als een riet.

 

 

Jaren van voorspoed braken aan, de twee vriendinnen kregen beiden schatten van mannen. De kinderen ontbrak het aan niets, ze hadden meer opa’s, oma’s, papa’s en mama’s dan ooit tevoren.

De waarzegster en haar zelfvoorzienend, helderziende verhaal werd vergeten, en ze leefden nog lang en gelukkig, zal je zeggen.

Maar nee, ergens in het huis van Lena wachtte het lot geduldig zijn kans af. Op een mooie zomerdag sloeg hij, als een donderslag bij heldere hemel, meedogenloos toe. Lena bukte zich tijdens het schoonmaken voorover en stootte met haar oog tegen de punt van de schoorsteenmantel. Het licht was, vanaf dat moment, voorgoed uit haar linker oog verdwenen, ze zag er nooit meer iets mee.

Voor bijgeloof ben ik veel te nuchter maar dit verhaal, gebaseerd op ware feiten, is zo opmerkelijk dat ik het moest schrijven.

 

Tekstverantwoording: Mink Out.                                   Meer: www.conck.nl  

Website by Splendit 2021