CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Vreemdgaan.               Minks wekelijkse column 1 november 2023

Vreemdgaan.               Minks wekelijkse column 1 november 2023

Jolig kwamen ze binnen. Hij, een aardige gozer, kwam wel vaker. Haar, een semi-aantrekkelijke griet, zag ik voor het eerst.

Hij stelde haar voor als Josje, een vriendin van de basisschool.

Ze gingen twee keer paar jaar stappen, allemaal erg onschuldig.

De wederzijdse echtgenoten wisten er van en gunden de twee hun pleziertje.

We spraken over beider kinderen, bakfietsen, de oude school en dat het daar zo leuk was. Dit gechitchat vergeet men sneller dan dat het ter oren komt, maar werkt altijd wel goed als bindmiddel voor de onderlinge sociale cohesie.

Ze hadden elkaar nooit uit het oog verloren en dat deden ze op deze avond ook niet. Hun beider ogen verraadden een soort van adoratie. Nou ben ik een wantrouwige horecajongen, dus ik zou het me wel verbeeld hebben.

Er kwamen meer mensen binnen en het werd alsmaar drukker en drukker, ik moest aan de bak. De mensen wilden drank en ik moest ook overleven.

Tijdens het werken ben ik een soort van vuurtoren, ik zie (bijna) alles.

Had hij nou een hand op haar been of nog verder? Haar ogen schitterden. Schichtig keek ze opgewonden om zich heen, spannend vond ze het zeker, of speelde mijn horecawantrouwen me weer parten. Laten we het daar op houden.

Of ze even de feestzaal mochten zien voor een reünie, ja waarom niet.

De disco, de bloemen en het draaidoek gingen aan. Ik deed mijn best om ook dit feestje binnen te halen. Het ging lukken, ze sloegen zelfs aan het dansen.

Op de camera in de hal zag ik nog meer mensen binnen komen. “Ik moet ff snel naar boven, ben zo terug”, riep ik terwijl ik drie tree-ig de trap oprende.

Ik werkte me rot. Op zo’n moment wil iedereen alles tegelijk en dan nog meer.

Na drie kwartier kwamen de twee ex-scholieren weer aan de bar zitten.

Was ze door de drukte helemaal vergeten. Heur haar zat een stuk minder in de vrijdagavonduitgaansmodus en hij toonde coupe versleten afwasborstel.

De betovering was verbroken, the thrill was gone, de glans verdwenen.

Ze rekenden af. Heb ze nooit meer gezien. Hem niet en haar niet.

Later gehoord dat hij in scheiding lag, wellicht was de tijd meer dan rijp.

Hoe zou het voelen als je na zo’n uitstapje bij je partner in bed aanschuift?

  

U begrijpt natuurlijk wel dat dit verhaal van A tot Z verzonnen is. Zoiets kan bij mij niet gebeuren. O ja, en alle vergelijkingen berusten óók op puur toeval.

Tekst: Mink Out.                          Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl

“Nap on the pink sofa, Le Cannet. Henri Lebasque.” (1926).

 

Website by Splendit 2024

Kinderdisco