Verstomde stemmen. Minks wekelijkse column 1-2-2017
Verstomde stemmen. Minks wekelijkse column 1-2-2017
Met mijn hoofd in de wolken sta ik, in een droom, op de bovenste etage van een immens zilveren gebouw.
De zon beschijnt de glanzende materialen en geeft het pand een ietwat verheven, dominante uitstraling.
Bovenop staat met koeienletters: MINK, zodat iedereen mijn naam vanuit de verte leest. Terecht, ik ben een heel belangrijk mens.
Als ik mijn bordes op loop, scanderen mensjes: MINK, MINK, MINK, MINK. Het geluid zwelt aan en klinkt mij als muziek in de oren.
De hele bovenste etage, compleet met heli-dek, is voor mij, niemand, behalve mijn familie en het personeel mogen er in.
Aan de voorkant van mijn gebouw zit een grote roltrap waarmee je naar binnen kan om te genieten van alles wat ik beloof.
Er is geen weg terug, je kan er alleen maar in.
De roltrap staat mutje vol, duw en trekwerk om binnen te komen.
Mijn branieachtige houding, felle handgebaren, lichaamstaal en mimiek (ooit in een zwart wit film gezien) zorgt er voor dat ik goed over kom, als een soort van leider, in het Duits heet dat een Fuhrer.
Kabouters mogen er niet in, die waren immers de oorzaak van een hoop ellende, zij krijgen een rood mutsje op ter herkenning.
Een zondebok is onmisbaar om eenheid te smeden, dat had ik óók in een hoop zwart-wit films gezien.
Omdat ik zeg wat de mensen willen horen win ik vele harten.
Op een bepaald moment zijn er genoeg luide stemmen binnen en kan niemand meer om mij heen, ik: Mink, word de baas.
Nu zal ik wel eens laten zien hoe je de bestuurt, eerdere afspraken sla ik in de wind, zachte heelmeesters maken stinkende wonden, veel goeds flikkeren we zo in de kliko, ik ben de baas!
Mijn rigoureuze aanpak doet het prachtig gebouw op zijn grondvesten schudden. De heli stijgt op, geen moment te laat. trappen op handen van hen die mee proberen te liften.
Als ik naar beneden kijk stort het glanzend gebouw als een kaartenhuis in, en neemt een ieder die binnen is met zich mee.
Nonchalant haal ik mijn schouders op en geef de piloot opdracht naar mijn jacht op veilige afstand te vliegen. Een nieuw project dan maar.
Tussen het puin wordt helaas geen enkele overlevende gevonden.
Wat rest zijn de verstomde stemmen die nimmer meer zullen gelden.
Alle vergelijkingen berusten op puur toeval.
Tekstverantwoording; Mink Out.