Van die buien.                  Minks wekelijkse column 26-7-2023

Van die buien.                  Minks wekelijkse column 26-7-2023

Tijdens mijn vakantiereis door Scandinavië kom ik veel mensen tegen waaronder mezelf. Kan ik dat wel en gaat dat lukken zijn zo van die dingen die ik me met enige regelmaat afvraag.

Natuurlijk moet ik mezelf zo nu en dan een schop onder mijn kont geven.

Als je niet beweegt gebeurt er namelijk niet zo heel veel. Ook bij mij.

Dus wellicht lijkt het voor mensen dat ik op vakantie alles makkelijk doe, maar laat u niet misleiden, ook voor mij is het een hele klus om dingen te gaan doen.

Wel bereid ik het een en ander voor zodat het allemaal wat soepeler loopt.

Nou was het allemaal redelijk luxueus met hotels en een ware Fjordliner, maar daar zou, vanuit Bergen richting Oslo, verandering in komen, want ik ging wild.

Over de E16 naar een met je hoofd in de wolken gebied, zeg maar op een berg.

De desolatie spatte van de foto’s af. Het leek een zeer ruig landschap.

Ik dacht al aan een overlevingspakket met een aansteker en kaarsen en zo.

Je zou, bij gebrek aan een tankstation, de laatste pruttels uit de uitlaat horen reutelen en tot stilstand komen in deze negorij. En dat, bij elke tik van mijn afkoelend motorblok, de hoop op een zacht bed steeds verder wegebt.

Maar neen hoor, tankstations genoeg, goede wegen, geen centje pijn.

Alleen die buien. Om gek van te worden. Met bakken kwam het naar beneden. Kijk, met een regenpak aan is het goed te doen. Alleen mijn handschoenen en laarzen werden drijfnat. Geen probleem, de badkamerföhn is er goed voor.

Neen, tis dat nep-Harley windscherm dat mij in hachelijke situaties brengt.

Druppels zetten zich er op af. Duik je dan een tunnel in (1 van 31 kilometer) heb je door het licht van de tegenliggers talloze zilveren gloeipitjes voor je.

Prachtig gezicht, maar niet in een tunnel met denderende vrachtwagens en zo.

Maar het is volbracht. Veel te laat kwam ik als een verzopen kat aan in het wolkenhotel. Ja die vele buien hé die drukken enorm de pret.

Het laatste hotel viel erg tegen, qua uitzicht dan, had ‘meerzicht’ gevraagd, maar dat was niet helemaal goed gegaan. Het was ook geen kamer waar je je lekker voelt. Goedkoop gemeubileerd. En ik kreeg branderige ogen, stof?

Nog geprobeerd voor een andere kamer, maar er was echt niets aan te doen.

Probeer zoiets voor mezelf te verzachten en dat lukt dan meestal wel.

Maar dit keer, zonder te willen, klapte ik ineens dicht. Depri stemming. De pret was bedorven. Daar zit je dan op je vakantie. Voelde me zwaar klote.

De dag er na gaat het weer helemaal top, maar ja, ook ik heb van die buien.     

Tekst: Mink Out.                          Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl

1877 Rainy Day in Paris. Gustave Caillebotte.