Vals spelen. Minks wekelijkse column 19-3-2014
Vals spelen. Minks wekelijkse column 19-3-2014
In een bedompte kelderruimte van de oude Haagsche familie Jamin, u kent ze misschien wel, koek, snoep, en de dubbeldik ijsjes keek ik in het rond. Ik trok wat oude paardendekens weg, en daar lag ze, kwetsbaar en verleidelijk, de mooie jonge dame. Als u nu een erotisch verhaal verwacht, moet ik u teleur stellen. Maar nu ik toch uw aandacht heb; Van hen (de Jamin’s) had ik een gedeeltelijke boedel gekocht tijdens mijn struinend bestaan als bemiddelaar in roerende goederen (2e hands handelaar).
Met boven genoemde jonge dame, bedoel ik een getekend portret, gevonden tijdens deze werkzaamheden.
Johannes Theodorus Toorop 1927, stond er onder de tekening van deze Hollandse meester in o.a. religieuze Jugendstil-Art deco van rond 1900.
Koortsachtig bladerde ik thuis mijn catalogussen door en vond een paar verkochte stukken van “Johan” die toch al gauw 40.000 gulden hadden opgebracht, “Yes” mijn interesse in kunst zou nu eindelijk eens het financieel voordeel brengen, waar ik altijd al heimelijk op had gehoopt.
“Vals, meneer Out, duidelijk geen Toorop-kaaklijn” sprak de afgestu-deerde expert (op notabene Toorop) bij het eerste veilinghuis waar ik wellicht het stuk zou verkopen. “Vals, de datum klopt niet; in 1927 was hij al overleden aan syfilis”, sprak een expert in het tweede veilinghuis.
Het kon niet dat dit een namaak-Toorop was, deze tekening, zo vol van vaardigheid; de glans-zwarte pupillen, getekend met een zacht loden potlood, doen de ogen spreken. Zo levensecht, dat wanneer de jonge dame haar hoofd in verlegenheid afwende, of flirtend zou knipogen, het je, in de eerste instantie, niet eens zou verbazen.
Ten einde raad, naar het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie”, waar wel vijf experts zich vergaapte aan mijn Toorop. “Ja maar die syfilis en die kaaklijn?” vroeg ik aan de professionals in het kunst kijken, “Nooit syfilis gehad, die kaaklijn; hier, een boek met de zelfde soort tekeningen, allemaal de Toorop kaaklijn, dus: niet vals”.
Wellicht had het (niet) “in de veiling nemen” wat te maken met mijn plat Haags taalgebruik en het gemis van kostuum 1.
Ze bleek, bij lange na, niet waard wat ik dacht, maar ze is wel de enige jonge dame in mijn nabijheid die het vertikt om ouder te worden, dus hou ik haar nog wel even, of zou ze vals spelen.
Tekstverantwoording: Mink Out.