Valentijn. Minks wekelijkse column 15-2-2023
Was het toch weer Valentijnsdag, ik lag er niet wakker van.
Werd er, zoals gewoonlijk wel weer mee doodgegooid.
Wil je nou alleen zijn of met z’n tweeën. Ik kies voor alleen zijn.
Besef me regelmatig dat ik echt gelukkig ben zonder partner.
Mijn contacten heb ik in het café en als ik thuis kom is alleen zijn ook best.
Pantah en Tijgah zijn, tot ze eten hebben gehad, zeer aanhankelijk en aaibaar. Ik lees een boek, internet wat. Heb zelfs in de nacht nog contacten op FB.
Denk dat mijn ‘alleen zijn’ met verlatingsangst of zoiets te maken heeft.
Mijn samenwoonsters pakte ik in bed altijd innig vast om zo in slaap te vallen.
In het begin vonden ze dat ineengestrengeld inslapen heerlijk, een eer bijna.
Het was wellicht een onbewust vasthouden om haar nooit meer te verliezen.
Later werd dat als een donderslag bij mijn heldere hemel plots te benauwd.
Op den duur lagen we kont tegen kont, met open ogen in het duister starend, samen wel heel erg lekker eenzaam te zijn. Nee, dan ben ik nu veel gelukkiger.
Weet waar ik sta, geen onzekerheden meer. Daar kan ik slecht mee omgaan.
Je zou een vrouw hebben die op FB een profielfoto van alleen haar en de kinderen plaatst, zonder die man. Dat lijkt me toch een signaal af te geven.
Misschien denk ik bij dat soort dingen wel veel te diep na, maar toch.
Of je hebt zo’n gezin waarvan enkel het creabea naambord op de voordeur de familiaire eenheid van Maaike, Kees, Fleur, Stein en de Poes veinst.
Neen de relatieangst zit er bij mij aardig in en daar kan ik goed mee leven.
Ik ben ook niet zo’n superversierder. Het initiatief lag vaker bij die ander.
Kon daarna ook wel heftig verliefd zijn, maar het verzande al snel in sleur.
Ja sleur, zo van een bootje dat wel bleef drijven maar nooit, gedragen door een flinke golf van passie, ineens hard ging. Op het laatst hadden we dat matte geaccepteerd. Uit elkaar gaan was lastig, en het was wel goed zo.
Neen, Valentijnsdag is aan mij niet besteed. Das een dag voor dromers.
Ik leeg de brievenbus en voel toch een lichte teleurstelling bij het niet aanwezig zijn van een Valentina. Had er blijkbaar toch heimelijk op gehoopt.
Er is wel post, maar geen kaart met een mysterieuze geur of een lippenafdruk.
Wel de jaarlijkse rekening van Buma Stemra met een oorverdovend bedrag.
Sta, na het dromen, meteen weer met mijn beide benen op de grond.
Kijk, eenieder doet zijn ding, zoals Valentijn, dat mag, maar voor mij………….
Tekst: Mink Out. Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl
1896 The Lonely Ones (Two People). Edvard Munch.