CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Sligro-engel. Minks wekelijkse column 8-9-2021

Sligro-engel. Minks wekelijkse column 8-9-2021
 
Misschien gebeurt het u ook wel eens, dat u overkookt.
Gewoonlijk ben ik een redelijke chaoot, maar ondanks dat en met wat hulp lukt het wel, behalve afgelopen week.
Slepende zaken zoals poes Truus alias de barones die weigerde te eten en afstevende op een humaan tripje naar de kattenhemel.
Dan nog een hardnekkig probleem van technische aard waar ik iedere dag, en steeds net niet goed, hand- en spandiensten voor leverde.
Tijdrovende bezigheden die zich maar langzaam oplossen en samen met alle andere taken de druk op de ketel flink doen toenemen.
 
 
Sinds ik een stil elektrisch autootje genaamd Tutje heb, is het een welkom genot om met wat kalme muziek van A naar Beter te rijden.
Dan kom ik een beetje bij, mits er steeds mensen bellen die dingen van me willen. Muziek uit, nadenken en antwoorden, weg rustmomentje.
Zo ook afgelopen vrijdag. Eerst weer dingen voor het technisch probleem gehaald en speciaalvoer voor treuzel-Truus.
De zon scheen. Langs de Vliet zoefden groene bomen langs mij heen.
Op het schitterend water mannen met parelkettingvrouwen en witte wijn in luxe sloepen. Het beloofde een topdag te worden, ik genoot.
Een telefoontje: “het bier is lauw!!!” Nee hé, niet op deze dag, toch?
 
 
Als een ontsnapte gedetineerde schoot ik door de Sligro, vlug, vlug!!!!
Mijn hersens zochten, op volle toeren, naar een oplossing.
Rende met mijn spullen naar buiten, propte ze in Tutje, het zou lukken.
Toen sloeg het noodlot toe. In mijn haast vielen twee emmertjes salade op het plaveisel van de parkeerplaats………..dat was het.
Ik kookte over, begon te vloeken. Op mijn knieën tilde ik wanhopig de gebarsten emmertjes op, waar aan alle kanten de salade uitdroop.
Ik wilde het uitschreeuwen. Had er op deze manier geen zin meer in.
En toen, als in een droom, gingen de schuifdeuren van het pand open. De Sligrochef kwam met zijn lange witte vleugels statig aangevlogen.
Hij keek op mij neer en sprak: “Sta op en wandel. Laat alles zoals het is en ik zal aanstonds nieuwe emmers salade tot u brengen”.
Toen wij even later koortsachtig de vaten bier stonden te wisselen bracht hij ze langs. Dat soort mensen zijn toch engelen, bedankt!!!
 
 
Tekst: Mink Out. Bundel nu verkrijgbaar: www.conckshop.nl
 
1869 Summer Scene. Frédéric Bazille.

Website by Splendit 2021