CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Prachtvrouw?                     Minks wekelijkse column 18-9-2019

Prachtvrouw?                     Minks wekelijkse column 18-9-2019

 

Deze keer moest het rendez-vous plaats vinden, had haar al meerdere keren genegeerd omdat andere dingen meer lokten.

Als ik bij thuiskomst vertelde dat ik haar wederom links had laten liggen verklaarde men mij voor gek, ze is onweerstaanbaar mooi en een sensatie om mee samen te zijn hadden ze me te melden.

Dus deze vakantie moest het echt gebeuren, mijn nieuwsgierigheid was niet meer te stuiten, het moest geen obsessie worden.

   

Behaagziek etaleerde ze van verre haar albasten lichaamspracht.

Een lust voor het oog haar ongenaakbare aanwezigheid tussen de heuvelen van dit vruchtbaar en zonovergoten Pyreneeënlandschap.

Na veel ‘o jee’ wegen reed ik op mijn nep-Harley het dorp Millau binnen, vroeger berucht om zijn onophoudelijke file Spanjegangers. Totdat zij, als een betonnen beschermengel met gespreide vleugels, neerstreek en het gehucht verloste zijn eeuwige kwelling.

 

Langs de ontzaglijke steunpilaren omhoog kijkend aanschouwde ik een wereldwonder, deze hoogste brug ter wereld: het viaduct van Millau. Nu moest en zou ik er overheen ook, de route ging zelfs Tom en Tom de pet te boven dus dat werd zoeken geblazen. Kon me, gezien de hoogte, niet voorstellen dat het vinden der juiste weg een kwestie van minuten was, bergopwaarts leek me in ieder geval wel gewenst.

 

Ik ging langs berg en door dal, na menig bocht liet ze zich in een flits glimlachend zien. Het tipje van de sluier, lonkend zoals sluwe vrouwen dat doen om een argeloze reiziger in hun dodelijk web te lokken.

Bergdorpen, vergezichten, bossen, alles heb ik gezien in dit prachtig stroomgebied van de Tarn, maar zij bleef onbereikbaar.

De zon ging onder en ik stond/lag weer gewoon aan haar voeten in Millau. Morgen moest ik verder, ik had zo graag met haar……. helaas.

 

De volgende dag een rit van zo’n 500 km richting Cote d’Azure. Tom, Tom en ik staan weer paraat maar dan, onverwachts, doemt ze in al haar schoonheid op, een laatste kans, ze strekt zich voor mij uit.

Rit van mijn leven, ongeremd gaat het gas er op, veel, sensationeel!!

Ik lach, ik gil, kijk naar bene, dit is wat ik wou van deze prachtvrouw.   

 

Tekst: Mink Out.       Binnenkort de bundel.                  Meer: www.conck.nl

1882-85 Mont Sainte Victoire and the viaduct of the Arc river valley. Paul Cézanne.

Labels:, , , ,

Website by Splendit 2021