CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Niet te filmen. Minks wekelijkse column 6-2-2019

1908 Café Scene. Jean Béraud.

Niet te filmen.                         Minks wekelijkse column 6-2-2019

Op zondagavond is het nooit zo druk, altijd al zo geweest.           

Geen probleem, ik doe de klusjes in het café en koester het sluimerend genot dat ik waarschijnlijk vroeg weg kan.

Als ik alleen ben is de deur op slot, tegen plotselinge mafketels. 

Ik heb zo’n deurbel met een indringend deuntje, dat werkt best.

Niet dat ik bang ben, zeker niet, maar wel gewoon voorzichtig.

En ja hoor, net als ik het laatste flesje bijvul klinken de tonen van Londens Big Ben, ik verstijf en gluur over het barblad richting deur. Ze hebben me al gezien, dat wordt geen vroegertje, het zijn hunnie.

Ik open de deur en zeg meteen dat ik het niet te laat maak maar dat ze uiteraard welkom zijn, haar drie kussen heb ik al meteen te pakken. Tis hun vierde bezoek, vanaf het eerste dringt zij me dat familiaire gelebber op alsof ik haar al jaren ken, de horecahoer in me laat het beroepsmatig over zich heenkomen, bij hun 2e bezoek was mijn café ineens hun meest favoriete stamkroeg, niet veel gewend zeker???

Tussen het, in hoog tempo, wegklokken van zijn drankjes liep hij te vaak naar de wc. Coke gebruik, daar heb ik een neusje voorJ.

Nee, niet dat ik het zelf doe, vind het niks maar detecteer het altijd vrij snel, deze ‘gast’ was duidelijk een zwaar gevalletje neuzenvreugd. 

Tot nu toe kon ik hem niet betrappen, zoiets heeft tijd nodig.

Na het zoveelste toiletbezoek nam hij weer plaats aan de bar, hij zag wit om de neus, niet van het slopend poeder maar van de schrik.

“Er hangt een camera op het toilet”. “Ja dat klopt, buiten gebruik, is nog van vroeger, heb hem laten hangen, schrikt mensen af die op het toilet willen doen wat het daglicht niet velen kan”. “Ja uhhh, maar dat mag niet, het is een toilet”. “Nou het mag wel want hij hangt in het openbare gedeelte en áls hij het zou doen zie je niets waar een man zich voor zou kunnen schamen want dat zit achter het schaamschot”. Hij mokt door maar ze volgen toch mijn raad op en gaan bijtijds weg.

Dit verhaal is van zo’n vijf jaar geleden, het ‘popte plots op’ toen ik zelf vanachter het schaamschot naar de ongebruikte camera keek. 

Heb ze na dat gesprek eigenlijk nooit meer gezien in hun favoriete stamkroeg, met die uitbater om te zoenen. Niet te filmen toch.

Tekstverantwoording: Mink Out.                          Meer: www.conck.nl

Website by Splendit 2021