Natafelen. Minks wekelijkse column 27-12-2023
Heb geen bang, dit is een positieve column. Ben een beetje uit vergeleken met het oorlogvoerende gedeelte van deze planeet.
Neen, ff klaar met dat sombere, ik heb er toch geen invloed op.
Dat facebooken is een crime rond dit soort feestdagen. Duizenden mensen die allemaal hetzelfde doen. We beginnen al half november met de grote kerstboomparade, kleintjes, grote, neppers, enz. Toegegeven ik doe er zelf even hard aan mee maar dan wel tegen de kerst pas, das toch anders, toch? 😉
Dan gaan we elkaar ook nog massaal fijne dagen wensen. Verleden jaar heb ik er nog een aantal met een warm tekstje teruggewenst. Maar je zakt weg in een soort van moeras. Als je er een ‘verwenst’ kan je die ander niet overslaan.
En de volgende ook niet. Het worden er alsmaar meer en meer tot je stikt.
Je hebt er meteen een dagtaak bij. En dan al die reuring in je hoofd.
Dit jaar heb ik het gelaten bij een collectieve wens, en een hartje wanneer iemand mij het een en ander toewenste. Ja, onbeschoft, maar tis niet anders.
Wel heb ik me enorm geamuseerd met het bekijken en vergelijken van kleding, keukens en eettafels. Echt, wat maken sommigen er een spektakelstuk van.
Spektakel in alle vormen dan hè: schoonheid, puinhoop, karig of uitbundigheid.
Het verschil van kleding alleen al. Bij de een coltruien en spijkerbroeken, bij de ander jurkjes, mantelpakjes en zelfs een driedelig kostuum werd geshowd.
Schalen met hompen konijn en pannen vol stoofperen (bij ons vroeger ook).
Opengereten bakken gourmetvlees tussen een wirwar van snoeren op een plastic keukenzeiltje, met de flessen ketchup en mayo her en der bij de hand. De vilten tafellopertjes waren ook erg in trek dit jaar. Lekker makkelijk.
Zelfs een tafel opgedekt met damast, kristallen glazen en tafelzilver kwam voorbij. Dat heeft toch wel wat hoor. Maar dat waren weer geen kalkoen-mensen, meer van die liflafjes op-een-bedje-van types. Ook niks mis mee.
En dan die keukens, de een of er een bom ontploft was en de ander geordend als die van een sterrenrestaurant. Heerlijk al die verschillen, dat is mooi.
Hoe het ook zij, porseleinen kom of plastic spuitfles, coltrui of cocktailjurk, damast of keukenzeiltje, als het maar leuk was, daar gaat het gewoon om.
Dat wilde ik nou gewoon even doen, dat natafelen. Trouwens, ook nog prettig uiteinde gewenst. Doe maar gewoon retourneren met een hartje hoor;-)
Tekst: Mink Out. Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl
1913 The End of Dinner. Jules-Alexandre Grün (1868 – 1934).