Nachtleven. Minks wekelijkse column 26-10-2022
Gezellige doch intensieve borrel met nahang in het café.
Klaar. Nu ben ik zelf wel weer eens aan barhangen toe.
Parkeer Tutje waar het net kan en ga naar een laat-open-tent.
Zou ik binnen komen? Aardige portiers die me meneer noemen.
Rugzak gratis in de garderobe. Een aardig meisje noemt me ook meneer.
Naar binnen. Kleiner dan ik had gedacht. Niet veel mensen maar tis nog vroeg.
Het eerste biertje is top getapt met een mooie schuimkraag, kost 3,80 ik geef 5 euro. Aan het eind van de bar staat een stel, hij nog zeker 10 jaar ouder dan ik, zij 20 jaar jonger dan ik. Hij heeft wel weer meer haar dan ik.
Zij drinkt duur, hij betaalt. Zijn stoere blik probeert me te doorboren met het doel mij te imponeren. Onderwijl kneedt hij fors haar lillende billen.
Het korte rokje kruipt op en onthult de plakranden van haar ‘sexy’ kousen.
De botoxlippen in haar mager gezicht vormen een valse oase van verlokking.
De met zwart aangezette ogen accentueren de diepe holtes in haar schedel.
Ik bestel nog een biertje en krijg zo’n te dure, afgepaste met te veel schuim.
Hij tikt te lang aan de zijkant van het glas om de tijd van optrek te vullen.
Kost ook 3,80 ik geef 4 euro. Dat zal deze sfeerbederver leren.
Even naar het toilet. Tijdens het plassen gaat het mis, ik moet naar huis. Dat ouder worden begint zich, met enkele regelmaat, aardig te manifesteren.
Kan me nog net een beetje redden en vindt mevrouw plakkous naast mijn kruk.
“Ik ben hier voor jou”, exploiteert ze lispelend mijn alleen zijn. Ik verzet me tegen het voorover vallen in de onpeilbare dieptes van haar te grote pupillen.
Ik trek mijn schouders op met een stoïcijnse ‘o ja joh’ blik.
Ze is plots niet meer verliefd op me en haakt snel aan bij een andere lamlul.
Weer een bezoek aan het toilet. Ik moet nu toch echt heel nodig naar huis.
Bij gebrek aan klanten/gasten/mensen danst het personeel gemaakt vrolijk op de muziek mee om de sfeer te veinzen die er, op dit moment, helaas niet is.
Ik moet hier weg. Negeer de bezuinigende barman, wens het garderobemeisje en de aardige portiers een fijne avond en geef de fooi die ze dik verdienen.
Rij vlug naar huis en stap snel onder een warme douche en koester mezelf.
Schiet mijn ochtendjas en pantoffels aan en neem een dampende kop koffie.
Met Tijgah en Pantah uitgestrekt lui op mijn bureau, schrijf ik dit verhaal.
Ik zit hier eigenlijk best, misschien word ik te oud voor het nachtleven?
Tekst: Mink Out. Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl
1925 Portrait of the dancer Anita Berber. Otto Dix.