Mrs ***                                Minks wekelijkse column 1-2-2023

Mrs ***                                Minks wekelijkse column 1-2-202

Als een godin uit wit marmer gehouwen stond ze daar eindelijk.

Haar lelieblanke huid was een opleving in deze donkere kamer.

De zwarte jurk, die de naakte schouderpartij en armen toonde, accentueerde geraffineerd haar oogverblindende schoonheid.

Met de slanke hals en de ongenaakbare afgewende blik was het vergelijk met een zwaan snel gemaakt. Majestueus en gracieus in een adem tegelijk.

Dit was de dag dat het schilderij na veel zittingen eindelijk af zou komen.

Een societydame als Virginie Gautreau had nooit veel tijd. De vrouw van een der invloedrijkste bankiers van Parijs had immers talloze verplichtingen.

Dat ze bij John wel toestemde te poseren en anderen afwees, had wellicht te maken met het feit dat zij beiden als Amerikaan naar Parijs waren verhuisd.

Het tonen van dit meesterwerk bij de Salon zou voor hem een doorbraak betekenen tot in de hoogste regionen van de Parijse society.

Bij de opening van de Salon van 1884 viel het doek van een de mooiste vrouwen van Parijs niet enkel op door zijn afmeting of virtuositeit, maar ook door de afbeelding op zich. Het ontketende een schandaal. Provocerend, dit tartte het fatsoen van alle kanten. En dan ook nog een vrouw van stand (ondanks de titel: Madame *** werd Virginie logischerwijs herkend).

Het werk toonde een grove minachting tegen het fatsoen der Parijzenaar.

Stuitend’ was het schouderbandje dat achteloos langs de bovenarm afzakte en daardoor de houding vulgair en suggestief maakte. Dit was overduidelijk de obscene inleiding van een seksueel grensoverschrijdend gebeuren.

In verlegenheid gebracht door de publieke opinie, eiste Virginies familie dat het schilderij werd verwijderd uit de Salon. John weigerde, maar schilderde na de expositie de strap weer zedig over Virginies bevallig schoudertje.

Als persona non grata ging hij naar Londen waar hij tot zijn dood woonde.

Hij hield het schilderij gedurende lange tijd voor zichzelf en sprak ooit:

“Ik veronderstel dat het het beste is wat ik ooit heb gedaan”.

Ik ken veel mooiere werken van zijn hand, maar dit terzijde, en wie ben ik.

Ook toen had je blijkbaar mensen die aardig konden schreeuwen over weinig. Die van toen slapen gelukkig al een poosje. Die van nu zijn nog wel erg woke;-)

Tekst: Mink Out.                          Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl   1883 Madam X. John Singer Sargent.