Macht van het Geld. Minks wekelijkse column 12-10-2016
Macht van het geld. Minks wekelijkse column 12-10-2016
Mijn vriend René heeft een antiek autootje, waarmee hij eens in de zoveel tijd het Louwman museum in Den Haag bezoekt.
Groot voordeel van het parkeren met een oldtimer (de auto) is dat je pontificaal bij de hoofdingang van het gebouw mag staan.
Wanneer René in zijn Austin Healey het terrein opdraait, glimmen ze als hondenpiemels in de Maneschijn, de auto van een fikse poetsbeurt en René van gepaste trots.
Het krioelt van de driedelig-grijs-mannetjes en een enkel fleurig vrouwtje op het voorterrein.
Een ‘Business and pleasure’ samenkomst van het bedrijf Canon.
Voetje voor voetje schuift de grijze massa een eetzaal binnen, dus einde dreiging dat ons ‘mannenmiddagje’ met voeten wordt getreden.
Likkebaardend en kwijl bekkend lopen we langs een dikke eeuw auto evolutie, in de ruimste zin des woords, we worden er warm van.
Maar toch, ergens in mijn achterhoofd ontkiemt irritatie.
Ik denk aan Charlie Chaplin-achtige figuurtjes, die zich voor een habbekrats afbeulden en op straat met deze decadente pracht en praal werden geconfronteerd.
Onbeschaamde exorbitante zelfverrijking door de tijd heen.
Zo is daar de zwaanauto van een Maharadja, anderhalf keer zo duur als een Rolls Royce in die tijd en het summum van wansmaak.
Deze liet via een imposante zwanenhals op de motorkap heet water over de armoedzaaiers uitsproeien wanneer ze op of in de weg liepen.
Ja, de macht van het geld zullen we maar zeggen.
“Zou de eigenaar van een Austin Healey zich aan de balie willen melden”, annonceert een aangename damesstem over de omroepinstallatie. Teleurgesteld komt René later terug, zijn troetelkind moest weg voor een groepsfoto van de schoorvoetende Canon-clan.
Weg wezen, wij zijn hier, de macht van het geld.
Even denken mijn Noord Afrikaanse vriend Monchi en ik er nog over om een anarchistische tegendaad te stellen, gewoon omdat het moet. We besluiten tot het schoppen van een forse deuk in de prachtige Ferrari 500 superfast speziale van prins Bernhard.
Echter, René weigert mee te dingen naar de rol van hoofddader dus zien we van deze, goed te rechtvaardigen, terroristische aanslag op het kapitalisme, af.
We deden een plas, dronken een glas en alles bleef zoals het was.
Tekstverantwoording: Mink Out.