Laatste lente. Minks wekelijkse column 19 april 2017.
Laatste lente. Minks wekelijkse column 19 april 2017.
Na een lang winterreces, opent boer Tjerk de staldeuren en mag Karin naar buiten.
Afgewisseld door wat rare bokkensprongen op een drafje de wijde wei in, haar uier zwiept jolig en levenslustig heen en weer.
Ahhhhhh lente, eindelijk weer in de buitenlucht, fris gras dat zo lekker knappend afbreekt als je het, tussen je lippen geklemd, uit de grond trekt.
De zon zakt achter de einder, herkauwend ligt ze op de zachte grasmat, heel wat beter dan dat bedje van stro in de stal.
Bromvliegen spelen tikkertje op haar rug, een uil wrijft de slaap uit zijn ogen teneinde een argeloze veldmuis te verrassen, krekels spelen Symfonia Romantica. Life is good for a cow called Karin (diepe zucht).
Onderwijl in een café ver weg: “Zo mijn koe is bijna vol” spreekt de immer vrolijke Uno met een blik vol van blijde verwachting.
Geen milieuactivist maar wel overtuigt deze aarde ooit te verlaten met achterlating van max. een kindermaatje ecologische voetafdruk.
“Wat bedoel je met koe vol”. “Nou uuhhh, via internet: Koopmetzijnallenjeeigenstekoe.nl. Je stort met anderen geld op een beschikbare koe en als hij vol is kan je dat in grafische weergave op de site zien”. “En dan leeft jou koe nog lang en gelukkig omdat jullie hem hebben gered” “Nou niet helemaal…………..”
Ochtend gloort, familie Veldmuis treurt, vader komt nooit weerom, hongerige uilskuikens laten hun opengesperde snavels vol stoppen.
Boer Tjerk loopt op Karin af die zojuist weer begonnen is met grazen, frisse rijp prikkelt haar tong. Door een vals warme deken van koude ochtendmist leidt hij haar naar de vrachtwagen.
Tjerk blijft bij haar, vlees van een gestrest beest smaakt slecht.
Een grendel schuift, een motor start, Karin komt nooit weerom.
Het pakket thuis bezorgd door Post.nl Food, track and trace net als bij de loopbaan van Karin’s vers vlees.
Van Baklap tot sukade, biologisch top, past precies in de vrieslade.
Uno, toch een beetje aan haar gehecht geraakt, vult lekkere bekken met vers vlees van Karin.
Ze had een goed leven, een beetje jammer van de laatste lente.
Tekstverantwoording: Mink Out.