Kondagsrust. Minks wekelijkse column 27-4-2015
Kondagsrust . Minks wekelijkse column 27-4-2015
De kroegbaas schuift aan bij zijn vriend van de gereedschap-penwinkel. Het hypermodern koffiezet apparaat maakt na veel klikken en kreunen, tergend langzaam een espressootje.
De Kroegbaas schudt het hoofd en spreekt op dezelfde steunende manier als het koffieapparaat: “Ton, ik kap met die KonDag (Koninginnen/Koningsdag), vijf maanden een berg werk en weer weinig tot geen winst”. De laatste jaren werd het een wat eentonige tekst. “Ja maar Mink, je kan het niet, niet doen, de mensen rekenen er op, het is hartstikke leuk”.
“Weet ik Ton maar ik voel me net zo’n stier die iedere keer met tegenzin aan zijn neusring uit de schuur wordt getrokken om ‘het’ kunstje te vertonen. Het kalf dartel, een lust voor het oog, maar de stier staat te kniezen in de muffe, donkere stal met pijn in zijn ontwrichte en gestoten neus”.
En nu, na jaren dralen is de knoop doorgehakt of beter nog; de ketting gebroken. Een onwennige vrijheid, na twintig jaar scepter zwaaien over het KonDag spektakel nabij de Geestbrug.
De loodzware koningsmantel vol afschuw afgeworpen, opgelucht en vrij, tegelijkertijd naakt en kwetsbaar, doelloos wellicht.
Wat te doen met welverdiende vrijheid. Zeker geen bezoek aan andere koningsfeesten. Neen, die hectiek toch maar even niet.
Een dagje zeelucht snuiven aan het strand lijkt me wel wat. Fietsen in een nationaal park? Een museumbezoek?
Keuze te over, maar als eerste, demonstratieve daad van ontspanning wil ik grasspriet-kauwend, ruggelings in een weiland naar de blauwe lucht kijken.
Een nuttig niets doen als spottend tegenwicht van twintig jaar opgekropte KonDag heftigheid.
Als ik me in het groene gras neervlij, hoop ik dat de stier des weilands, vast aan zijn neusring, staat te kniezen in zijn muffe, donkere stal.
Want door een snoevende, dolle stier met, nog wel, een grote dosis prestatiedrang laat ik mijn Kondagsrust niet graag verstoren.
Tekstverantwoording; Mink Out. Meer; www.conck.nl