Klaar met dat ouwe viezerik. Minks wekelijkse column 6-12-2023

Klaar met dat ouwe viezerik. Minks wekelijkse column 6-12-2023

Wellicht denkt u wat een stuitende titel: Klaar met dat oude viezerik. Welk een gedachte er achter zo’n titel schuilgaat

zal ik u in deze column proberen uit te leggen.

Kijk, dat oud, daar kan ik wel wat mee. Dat is gewoon een duidelijk gegeven.

De leeftijd vordert gestaag en daar doe je als mens niet zo heel veel aan.

Dat vind ik eigenlijk wel erg, maar ik doe mijn best om kalm te blijven bij de wetenschap dat mijn jaren als het ff tegenzit toch wel redelijk geteld zijn.

Maar dat mannen, op een bepaalde leeftijd, schoonheid niet meer mogen waarderen zonder ouwe viezerik of snoeper te worden genoemd steekt me.

Op een party, ik gedroeg me als (gast)heer, kreeg ik van een gozer te horen dat ik dat zeker wel lekker vond: al die mooie jonge vrouwen om me heen.

Ik stond perplex. Natuurlijk was de schoonheid van sommigen me niet ontgaan, maar dit was een rare opmerking die ik pareerde met: ”Hoezo?”

Ik voelde me gediscrimineerd. Alsof ik dat niet meer mocht, dat mooi vinden.

Wellicht moest ik bij het naderbij komen van een mooi mens mijn gezicht afwenden en al buigend achteruit deinzen, zo van sorry dat ik u heb gezien,

gelijk slaven (lees inferieuren) dat deden ten tijde van het Romeinse rijk.

Een ander voorbeeld. Ik ben gek op schilderkunst, im- en expressionisme.

Nou wil het geval dat de meeste schilders mannen waren, daar kan je nu emancipatie-technisch, al zou je willen, niet zo gek veel meer aan doen.

Dus die mannen schilderden maar wat graag……. u raadt het al, vrouwen.

En nog liever schilderden de meesten deze vrouwen ook piemeltjenaakt:-)

Het zal u dan ook niet verwonderen dat er veel vrouwelijke “naakten” bestaan.

Dus laat ik iemand mijn digitale collectie zien, en toevallig Anders Zorn, een vermaard naaktschilder van Zweedse vrouwen. Random gekozen. Zegt hij: “ja ik begrijp jouw liefde voor de kunst, ouwe snoeper, al die naakten”.

Wel verdomme, daar kwam mijn adoratie voor kunst echt niet vandaan.

Om deze irritatie van mij af te schrijven dit verhaal. Mijn fascinatie voor het vrouwelijk schoon is nog steeds springlevend, das nooit anders geweest.

Het zal door het toenemen van mijn jaren, denk ik, ook niet snel afnemen.

Wellicht heeft dat teen en tander te maken met de man die in mij huist en van geen wijken wil weten, maar geen ouwe viezerik wil heten. 

Ik ben niet raar, geen gevaar……. Ouderenemancipatie noemt u het maar.

Tekst: Mink Out.                          Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl

      1902 Een Eva. Anders Zorn 1860 – 1920.