Kicken ikke. Minks wekelijkse column 8-5-2019
Kicken ikke. Minks wekelijkse column 8-5-2019
LHBTIQAPC, ja uuhhh, zal je denken, is dit een oogmeting bij Hans Anders, Petros Horvers of Charley Temple? Neen, het is een opsomming van de eerste letter der menselijke geaardheden.
Zoveel letters, zoveel groepen, deze paradijsvogels vliegen graag met de zwerm mee maar zitten zo wel in een gesloten volière te tjilpen ;-).
Dit terzijde, waar ik met deze letteropsomming naar toe wil is de steeds groter wordende zucht naar het ‘uniek’ zijn, een streven waar de grote ‘H’ van Hetero overigens ook niet vies van is.
De hang naar het een ‘kicken ikke zijn speelt enorm, maar ontsnappen aan een grote grijze massa betekent helaas dat men de gedwongen geborgenheid van een volgende grijze massa binnenstrompelt.
Deze zelfgenoegzame verwaandheid zit aardig in de tijdsgeest van nu.
Flesje water op straat, we lopen er hier tot onze knieën in maar een trendy flaconnetje H2o als egoversterker is toch echt onmisbaar.
Om gezien te worden slurp je in een overvolle ochtendspitstram, vlak achter het oor van een ander sardientje, een heuse take-away koffie.
Of wat denk je van een luidruchtig, mobiel lulgesprek met een andere roeptoeter in de harington van lijn 16 om je te manifesteren.
Ook kan je anderen, vanuit die strakke kale koffiezaak etalage, een uniek inkijkje in je zakelijke genialiteit gunnen door stijlvol je vingers over het toetsenbord van een MacBook Air Gold te laten vlinderen.
Die LHBTIQAPC kwestie doet me ook meteen denken aan bier…….,”bier” zult u zeggen, “wat bedoel je in godsnaam??????”
Nou, dat ook dáár de ‘kijk mij is’ cultuur heeft toegeslagen, ik heb wel twintig soorten gerstenat en allemaal met een eigen speciaalglas.
Om over de wijnen nog maar niet te spreken, of toch maar ff wel…… “Een Chardonnay een Sauvignon blanc een Riesling of een Verdejo?”
In het begin had ik één soort, half droog, half zoet, gewoon één fles, niks geen liflafjes, gewoon wegklokken wat uit de fles gulpt.
Dat speciale heet in moderne horecataal ‘beleving’, een hulpmiddel in het streven naar kijk eens hoe een bijzonder mens ik ben.
Nou, ik ben het kwijt, ga wel weer in de -grijze massa- lijntjes lopen, de kachel moet branden nietwaar, “sjezus wat ben jij uniek en wat zie je er goed uit” schreef deze hypocriete, sarcastische kicken ikke.
Tekstverantwoording: Mink Out.
