Helderziend (verb). Minks wekelijkse column 1-3-2023
Den Jongen Neel en vriendin Lena gingen naar de kermis, waar in een tochtige tent medium Ilona zetelde. Minkie moest mee.
Of deze vrouw met glazen bol wel ‘waar zegde’ betwijfel ik nog steeds, maar dit verhaal is toch op zijn minst opmerkelijk.
Dat de nieuwsgierige sjaaltjes-huisvrouwen best te vertrouwen waren kreeg het medium blijkbaar niet helder, want ze wilde wel van tevoren geld zien.
De meeste vragen lagen in de relationele sfeer van beider dames, die na een echtscheiding toch nog zeer geïnteresseerd waren naar het wel en wee van hun grootste vijanden. Staren naar een foto van mijn vader bleek voor deze zigeunervrouw genoeg om te weten wat ‘hij’ allemaal uitspookte.
Mijn moeder verslond haar helder zicht: “Zie je nou wel” en “De schoft” waren opmerkingen die over haar, doorgaans zo zwijgende, lippen kwamen.
Ik, een klein potje met grote oren, luisterde van achter in de tent mee en verlekkerde me alvast aan de mij beloofde oliebollen met dik poedersuiker.
Bij iedere hoofdbeweging wiegden twee grote gouden oorringen vrolijk tussen de ravenzwarte haarlokken van medium Ilona.
Plotseling hingen ze doodstil, haar blik fixeerde zich op Lena’s gezicht.
Ze kneep mijn vaders portret fijn, trok spierwit weg en sprak met een totaal andere stem: “Wees op uw hoede. Met een oog kijken is de helft minder.
De sessie is voorbij, jullie moeten nu echt weg” sprak ze, duidelijk niet op haar gemak.
Jaren van voorspoed braken aan, de twee vriendinnen vonden beiden schatten van mannen. De kinderen ontbrak het aan niets, ze hadden meer opa’s, oma’s, papa’s en mama’s dan ooit tevoren.
Het medium en haar zelfvoorzienend, helderziend verhaal werd vergeten, en ze leefden nog lang en gelukkig, zal je zeggen. Maar nee hoor, ergens in het huis van Lena wachtte het noodlot geduldig zijn kans af. Op een mooie zomerdag sloeg het, als een donderslag bij heldere hemel, meedogenloos toe. Lena bukte zich tijdens het schoonmaken voorover en stootte met haar oog tegen de punt van de schoorsteenmantel. Het licht was, vanaf dat moment, voorgoed uit haar linkeroog verdwenen, ze zag er nooit meer iets mee.
Voor bijgeloof ben ik veel te nuchter maar dit waar gebeurde verhaal vind ik zo opmerkelijk dat ik het bij dezen toch uit de vergetelheid wilde tillen.
Tekst: Mink Out. Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl
1902 The Crystal Ball. John William Waterhouse.