CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Gluiperige trots. Minks wekelijkse column 22-7-2020

 
Gluiperige trots. Minks wekelijkse column 22-7-2020
 
Op naar het gezondheidscentrum, zeg maar een uit bezuiniging geboren huisartsenberg die het met 1 assistente moet doen.
Loop als het even kan op 1,5 meter om mensen heen, onderweg passeer ik een zwerver, gemuilkorfd met een hightech mondkapje. Waar doet tie het van en waarvoor, lijkt me toch dat met zijn levensstijl een meerjarenstelsel sowieso geen schijn van kans heeft.
In de etalage van de, meestal lege, vintagewinkel hangt een bord dat zegt: max 3 personen, dat zou dan voor het eerst een topdag zijn:-).
 
In een poging de mij langzaam in zijn greep nemende aftakeling te ontkennen laat ik mijn oren uitspuiten door die ene assistente.
Volgens de steeds zachter pratende mensen om mij heen word ik doof, nou dat zullen we nog wel eens eventjes zien, met leesbril weliswaar.
 
Sinds eergister hoorde ik helemaal geen mallemoer meer. Het indruppelen der slaolie was, met een oud injectiespuitje van de dierenarts van Truus en Trees, een beetje ‘overdreven’.
 
Ondanks de vele dokters waar ze haar aandacht over moest verdelen is de assistente een aardige, opgeruimde griet met kennis van zaken.
Plaats nemen op het krukje en of ik zelf de RVS nierbekken onder een verstopt oor wil houden, de spuit gaat er in en het lauwe water doet traag suizend zijn reinigend werk. `”Valt mee, een magere vangst”.
Het tweede oor levert dapper strijd. Pas als de derde lading zijn weg in deze gehoorgang vindt slaakt de assistente een euforisch kreetje?
“Zooooooo, dat is een joekel!” Boven het bakje hangend ontmoeten onze verhitte blikken zich in een soort van gezamenlijke trots.
 
Terwijl Florence Nightingale het bakje omspoelt, vind ik het eigenlijk een beetje jammer. Je zou de prop bijna als trofee bewaren maar aan wie moet je zoiets in godsnaam tonen zonder een walging te ontlokken. Tis net zoiets als de trots over een forse pulk uit de neus, of de uitstoot van een welriekend menselijk uitlaatgas, wellicht kent een enkeling die gluiperige pleziertjes, helaas voor u is dit dus not done.
Buitengekomen ploppen mijn oren en een nieuwe wereld voor mij open, hoor vogeltjes fluiten en voel me plots veel jonger dan op de heenweg.
 
Tekst: Mink Out. Binnenkort de bundel. Meer: www.conck.nl
1927 Man With Fur Hat (My brother animal). Albert Birkle.

Website by Splendit 2021