CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Eenzaam.                             Minks wekelijkse column 21-8-2019

Eenzaam.                             Minks wekelijkse column 21-8-2019

 

Een kamer voor € 70 in Cannes is niet duur, al snel bleek waarom.

Onder een wenteltrap in de donkerste hoek van de galerij was mijn ‘suite’ met, tussen de treden door, uitzicht op strepen rots.

’t Had iets beklemmends, ook bij de balie viel de hoffelijkheid tegen. Op aanraden van de ‘herbergier’ begeef ik me voor het eten naar de oude stadskern van Mougins boven op de berg.

 

Daar rond kuierend zie ik hoofdzakelijk kunstgaleries met knot-baard 30ers of grijze-staart 60ers, als uitbater loerend op een jackpot.

De restaurants waren ook van het genre weinig voor veel, ten gunste van de baard- en staartmannen, niet echt mijn aanschuifplek.

Zoeken naar een supermarkt om eten voor een normale prijs te kopen, Google had ongelijk, hij was al dicht, beland bij een Italiaan met vriendelijke bediening en goed eten tegen een redelijke prijs, mazzel.

 

Zit alleen maar Emile Zola en mijn FB vrienden houden me gezelschap.

Ik leen peper en zout van een welopgevoede familie naast mij.

Nadat zij het al op alle slakken hadden gelegd, zat er nog zout in het vaatje, dat viel mee. Met hete aardappelen azijn pissend, over het volgens mij uitstekend eten, spoelde mijn aanvankelijk gevormd idee over ‘welopgevoed’ subiet van tafel.

 

Bij het verlaten van het terras groet ik ze alsnog ten afscheid, niemand reageert op mijn uiting van beschaafdheid, wel werpt de pater familias mij een hooghartige blik toe, een terechte opvoedkundige maatregel laat ik verbouwereerd achterwege.

De wankele muur van eenzaamheid begeeft het en komt met zijn volle gewicht op mij neer, in een roes loop ik naar mijn nep-Harley en rijd het duister in, op weg naar mijn miserabel wenteltrapkamertje.

Gedachten kwellen het vakantiegevoel en verhogen mijn aanzwellende mineurstemming.

 

Met gedoofde lichten wacht het zwembad mij rimpelloos geduldig op,

om niemand te wekken vlei ik mezelf er behoedzaam in.

Kil donker water omsluit geruisloos mijn lichaam, ik ga onder en blaas traag de lucht uit mijn longen……………… zo voelt dus eenzaam zijn.

 

Tekstverantwoording: Mink Out.                                   Meer: www.conck.nl

1894-96 Melancholy Edvard Munch.

Website by Splendit 2021