Een zegen voor de mensheid. Minks wekelijkse column 2-7-2014
Een zegen voor de mensheid. Minks wekelijkse column 2-7-2014
Sint Hubertus, hierna Huub te noemen was voordat hij sint werd nogal een levensgenieter. Huub, zoon van een hertog, ging in 783 jagen op goede vrijdag. Geen gelovige die hier blij mee was, maar daar trok Huub zich weinig van aan. Klaar voor de kill van een prachtige 18 ender verschijnt een lichtend kruis als teken van afkeuring, tussen het gewei van de, ten dode opgeschreven, burlende geile bok. Huub zag de ernst van de zaak in en begreep dat dit een boodschap was van een grotere macht dan die van papa.
Ok, Huub komt tot inkeer, geeft zijn rijkdom aan de armen, schopt het notabene tot bisschop en promoveert zelfs na zijn dood tot beschermheilige van de Jacht. Een zegen voor de mensheid.
1920, een meute jachthonden staat hevig blaffend voor het kapitale, net afgebouwde jachtslot Sint Hubertus op de Hoge Veluwe. Met glanzend gepoetste laarzen en een onberispelijk jagerstenue komt de heer Anton Kröller naar buiten, pakt de door zijn stalknecht aangereikte teugels, en neemt spoorslags de leiding van deze jachtpartij op zich.
Boven in de met lift bereikbare torenkamer (voor de butler is er de trap) ziet Helene Kruller-Muller, onder het genot van een (koud) kopje thee, het jachttafereel, met haar man voorop, als een levend schilderij aan zich voorbij trekken, ze hebben het goed.
Terwijl mensen voor, en in, de eerste wereldoorlog een hel op aarde beleefde, verdiende Helene en Anton een fortuin. Ja uhhh, iemand moest het vuile werk opknappen.
Maar toch schonken zij, Nederland, een kunstcollectie waar U, U tegen zegt. Een gewetens goed makertje? Met als lichtend voorbeeld boven genoemde Sint Huub? Niet helemaal, het geld was nagenoeg op en Anton moest als directeur aftreden. De staat sprong bij met harde florijnen waardoor de kunstcollectie (gelukkig) intact bleef, compleet met een nieuw te bouwen museum. Ook werd door het rijk geregeld dat Krüller en Müller tot hun dood in het jachtslot mochten blijven. Wat men toen betitelde als vriendjespolitiek, bleek achteraf geen slechte zet.
Landgoed, museum en het door Berlage en van der Velde ontworpen Jachthuis blijken achteraf een ware goudmijn. Toch aardig; Helene en Anton, een (culturele) zegen voor de mensheid. www.kmm.nl
Tekstverantwoording: Mink Out. Kopie aan de bar. Meer: www.conck.nl en zaalverhuur.