Een hemelsbreed verschil. Minks wekelijkse column 10-6-2015
Een hemelsbreed verschil. Minks wekelijkse column 10-6-2015
Ad, één van mijn Face Book vrienden is vrachtwagenchauffeur. Stapvoets rijdend bij de tunnel van Calais naar Engeland heeft hij zijn camera aangezet. Je hoort muziek (over smaak valt niet te twisten Ad) met op de achtergrond een gedempt tevreden motorgeronk.
Wat direct opvalt is het intens knusse, waarbij Ad, als hij van huis is, zich toch probeert lekker te voelen.
De sfeer in de cabine staat in schril contrast met wat er buiten, vóór de camera gebeurt. Het lijkt op een aflevering van de Twilight-Zone (enge serie van vroeger).
Uit het duister doemen in het schijnsel van Ad ’s koplampen donkere gestaltes op, die met capuchons en sjaals hun herkenbaarheid proberen te verhullen.
Ze forceren de laaddeuren van de vrachtwagen voor hem, een aantal klimt er in en een ander sluit van buiten af.
Je zou zeggen, één of twee, big deal maar neen, het zijn hele groepen.
Ad heeft het niet zo op die gasten, logisch ze slaan je spiegels kapot om je het zicht op de verstekelingen te ontnemen, slopen je lading en bezorgen je een fikse boete.
We hebben het hier over bewoners van de Jungle van Calais. Vluchtelingen zonder papieren, die wachten op een kans om naar Engeland te komen vanwege het illegaal-vriendelijk klimaat.
Aan de andere kant van de tunnel ‘schijnt’ een bevrijdend licht. Maar al snel ervaren deze gelukzoekers dat het schijnt over een land dat door aangepaste wetgeving allang is veranderd in een Utopia.
Maar ja, wat moet je nou als je niks hebt, ik hoef hier niet zo nodig weg, ondanks het ach en wee vind ik het hier nog steeds best. Huis en haard verlaten doe je toch niet zo maar lijkt mij. Nou kunnen we natuurlijk niet alle armen en behoeftigen van de hele wereld uit ons westers kookpotje laten eten want dan zouden wij zelf ‘voah ows ège’ te weinig overhouden.
By the way; zullen deze mensen ooit als helden gezien worden, net als de vluchtende met die tunnel onder de Berlijnse muur na WO II.
O ja, in onze wijk is er felle bonje, onder buurtgenoten, over een losloopgebied voor honden. Ik zou zeggen: “Vecht voor je plek!”
De afstand tussen onze wijk en Calais is zo’n 210 KM. Tja, een hemelsbreed verschil.
Tekstverantwoording: Mink Out.