CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Dranhangen.                        Minks wekelijkse column 3 mei 2023

De titel van dit verhaal is wellicht wat lastig. Zie het maar als een onbeholpen poging mijn eigen taalgebruik te benaderen.

ABN-technisch zeg je: er aan hangen, cq je kan niet meer terug. En daar zijn er wat van, deze week, zoals de vakbonden.

Ze keuren de looneisen van een grote kleingrutter af, terwijl ze zelf ook weigeren de eisen van hun woest stakende medewerkers in te willigen.

Nou klinkt ‘De Internationale’, het oude strijdlied der arbeiders, nog maar zelden, maar wanneer je dit als vakbond rond 1 mei meemaakt hang je dran.

Deze week wel heerlijk naar het museum geweest, Kees van Dongen, prachtig. Kon nog net kaarten krijgen. Na maanden in mijn elektrisch autootje (Tutje) te hebben gereden, voor dit bezoek maar weer eens op de nep-Harley gestapt.

Wat een machtig gevoel toch weer. Als een koning op de troon, hoog, waardig en supersnel. Heen met haast over de grote weg. Door de velden terug van Laren naar Le Haye, zon op mijn bakkes en gaan. De beslommeringen waaiden van me af, en bleven als oud vuil op het asfalt doordreinen. Ik voelde me vrij als een vogel. De generale repetitie voor mijn op handen zijnde motorvakantie.

Teruggekomen in mijn geliefde stad keek ik met een soort hooghartigheid op mijn medeweggebruikers neer. Dat krijg je nou eenmaal met zo’n nep-Harley.

Tot ik op het laatste moment bij de kleingrutter mijn proviand in wilde slaan.

Tal van lege schappen lachte me, als een bijna tandeloos gebit, vals toe.

Het zag er naar uit dat ik vanavond, met mijn redelijk gebit, op een houtje moest bijten. Overduidelijk een voorbeeld van dranhangen toch?

Hoewel ik deze nacht zelf mijn hoofd in de strop stak, pleegde ik daarmee een daad met als onvermijdelijk gevolg het dranhangen, ik kan niet meer terug.

Na de barre overtocht per schip van afgelopen zomer naar Scandinavië ga ik toch weer voor een boottocht over het Skagerak. Als je te laat bent, heb je geen boot, dus het moest gebeuren. Het was nu of niet.

Ik zou het nooit meer doen, bij windkracht 8 heb ik doodsangsten uitgestaan.

Wat ging die boot te keer zeg. Geen oog dicht gedaan. Heb het voor mijn idee ternauwernood overleefd. Ondanks dat ik aan de binnenkant van de romp was gebleven voelde ik me gekielhaald toen ik kwakkelend de wal opreed. Online een ticket besteld. Twijfel plopte op in mijn hoofd toen ik ter bevestiging de laatste enter moest geven. Ik heb het toch gedaan, en al betaald ook.

De plek waar Noord- en Oostzee elkaar onstuimig kussen, zal ik wederom bevaren deze zomer. Kan het godsnaam maar meevallen. Ik hang dran.

      

Tekst: Mink Out.                          Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl

 

  

1864 A Seascape, shipping by moonlight. Claude Monet.

   

Website by Splendit 2021