CAFÉ DE CONCKELAER IS tot en met vrijdag 23 augustus gesloten

De pompbediende. Minks wekelijkse column 8-7-2015

De pompbediende.       Minks wekelijkse column 8-7-2015

Het is twee uur ’s nachts, ik sluit de kroeg af, mijn weekend begint, heerlijk: die dinsdag en woensdag vrij. Eerst even bij de pomp mijn motor wassen: hoge druk afspuiten, schuim borstelen, nog een keer afspuiten, hot wax en de finishing touch: druppelvrij naspoelen (het geheim van het verblindend glanzen). 

Ff binnen afrekenen voor het tanken, waar achter het pantserglas de alom opgewekte Maurits staat. Wanneer je hier op het vroege uur binnen komt maakt het niet zoveel uit wie er staat, het lijkt wel of die gasten klonen van elkaar zijn. Allen alert, opgewekt en rap van de tong.

“Er staat een bakkie tegoed voor je op de koffieautomaat Mink, kunnen we weer is even lullen, lang niet gezien!” De cappuccino flubbert gestaag het kartonnen bekertje in, ik zet mijn tanden snel in een gevulde koek om een calorieën-dialoog met mezelf te voorkomen.

Op gepaste afstand naast het betaal-schuifluikje volg ik, tijdens het gesprek met Maurits, zijn routineuze handelingen. Het zijn de mensen van de nacht die hier binnen komen: meisjes van lichte zeden, vergezelt door jongens van zwaar kaliber, kiezen voor Marlboro medium met click.

Straatschoffies van laag allooi, die opklimmen door heren uit hogere klassen voor zich te laten vallen, nemen Pringles Hot & Spicy. 

Een wegenwachtman koopt autodrop genaamd: total loss.

Politieagenten en HTM-werkers gaan voor de gratis koffie, de taxichauffeur voor grote Rizla vloei en tippies.

Klein pakje Kent voor de huisvrouw die het thuis-tandhakken beu is. Een telefoonkaart en een doosje paracetamol voor de online-pokeraar.

Maurits en ik voeren ons geanimeerd gesprek met transactie-pauzes.

Laag gesandaalde moslims in een maxi-jurk, hoog gehakte seksbommen in minirok, langharige rasta’s met kleurig haarnet en kortharige stropdassen in driedelig grijs, maken een bijna carnavaleske optocht.

De nachtbrakers respecteren Maurits, velen kennen hem bij naam en doen een “Boks” (met de ruit er tussen) als ze aan de beurt zijn.

Zelfs een tiental opgeschoten, eigenwijze petjes jongeren, die ík wantrouw, rekenen netjes af en groeten beleeft.

“Ach Mink, het gaat om duidelijkheid, grenzen stellen. Als je mensen vriendelijk behandeld, wordt jij dat in de regel ook. Lukt dat niet, dan corrigerend, een denkbeeldig klapje in het gezicht, als het ware”. 

Ik zeg: “Maurits de pompbediende als minister van integratie. Laat de huidige minister maar naar de pomp lopen, daar kan hij wat leren”.

 

Tekstverantwoording: Mink Out.              Meer: www.conck.nl

Website by Splendit 2024

Kinderdisco