CAFÉ DE CONCKELAER IS tot en met vrijdag 23 augustus gesloten

Broodnijd. Minks wekelijkse column 23-3-2021

Broodnijd.                   Minks wekelijkse column 23-3-2021

 

Arie gaf me iets in zilverfolie verpakt, “Voor jou, lekker”.  Het waren twee karige sneetjes brood met een plak oude kaas ertussen. “Cranberrybrood, maak ik zelf, smaakt top”.

Dat zoete van die bessen en het zoute van de kaas, en dan nog dat fluffy brood, het was inderdaad erg lekker en daardoor ook veel te weinig.

Mijn inhaligheid camouflerend met een grap, liet ik dat doorschemeren. Later die week zette hij een zak op de bar met de boodschap dat als ik meer wilde ik het zelf maar moest maken en daar begon de ellende.

De zak cranberrymix, met daaraan vast een kleiner zakje gedroogde gist, leken me te lokken gelijk de Sirenen een schip naar verraderlijke rotsen. Nou had ik, als semisuccesvolle cafebaas, door ‘Cor’ heel wat vrije uren en een keukenmachine uit 1957, die ik wat graag doch nauwelijks gebruikte.

Enkel en alleen blies ik het stof eraf om slagroom te kloppen, voor over de perziken, als mijn 97-jarig moedertje (Den Ouden Neel) op bezoek was.

 

Daar stond ik dan in de nacht, met zo’n chefschort voor in een allereerste en uiterste poging een zak meel te veredelen tot een (cranberry) brood.

Had een filmpje van een Belg waaraan ik een voorbeeld kon nemen?????

Makkie, ingrediënten in de machine tot een stevig deeg verscheen, rijzen, platslaan, vouwen, rijzen, opbollen, rijzen, in de oven en klaar was Chefke.

 

Bij mij liep het allemaal een ietsje anders. De kneedhaak plopte steeds los en stond dan stil in het drassig meelmoeras. Na 10 minuten mocht het uit de kom, ‘t leek wel slappe kauwgom en het schip liep idd op de rotsen.

Van die langgerekte plakdraden tussen handen en vingers, onlosmakelijk verbonden met het aanrecht en het in paniek gegrepen gereedschap.

Checken op de laptop was nu geen optie. De door mij gebezigde vocabulaire plat Haagse krachttermen zal ik jullie in deze column beter besparen.

Met de moed der wanhoop de superglue in een cakeblik afgeschud en gespateld om het opnieuw te laten rijzen voor het broodnodig:-) volume.

Toen de oven in, tegen verwachting ging het nog wel, mijn hele huis geurde.  

’t Leek niet op het puike brood van ons Belgisch Chefke, maar ik was dolblij en koesterde mijn eerstgeboren gedrocht als het knapste kind ter wereld.

In de spiegel mijn bezweet, bemeeld en bedeegd gelaat als bewijs van een hoogoplopende broodnijd. En nu, weg van de rotsen, ben ik dagelijks bezig met deze verslavende ovenwondertjes, daar kom ik niet zo snel meer van los.

 

Tekst: Mink Out.                                                   

1933 De soep van de naaister. François-Emile Barraud.

Website by Splendit 2024

Kinderdisco