CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.
(Ven)ster van Bethlehem. Minks wekelijkse column 10-6-2014
(Ven)ster van Bethlehem. Minks wekelijkse column 10-6-2014In de jaren 60 werden er, in Denhaag, al volop fietsen gepikt, dus als mijn moeder haar stekelkoppies mee de stad in nam, om de kinderbijslag er doorheen te ‘jassen’, ging haar stalen ros voor beperkte tijd de fietsenstalling in. Deze bewaarplaats, met zijn houten fietsenrekken, zat op de hoek van de Raamstraat en de Grote Marktstraat. “So far, so good” zult u zeggen: “Klopt”, is mijn antwoord, totdat de ‘fietsenstaller’ te voorschijn kwam. Hij was een oude man met een gezicht vol wratten. De toen nog Jonge Neel (mijn moeder) drukte ons, kleine flapuiten, op het hart de mond dicht te houden en niet te lachen. Nou, ik kan u verzekeren: als deze, niet te benijden, man zijn hoofd uit de bedompte duisternis van zijn fietspakhuis stak, verging het lachen je vanzelf. En met een mond vol tanden, stonden deze twee Haagse schoffies ook niet echt te trappelen om een optreden te doen als het duo; De Oralia’s. Vanuit een misplaatst rond venster, boven in de blinde muur, scheen een lichtstraal, door deze met zware shag en stof bezwangerde duisternis. Een soort (ven)ster van Bethlehem tafereel.Op een vreemde 1e Pinksternacht, lekker met een maat van mij op stap, “Hit the town”, zeg maar ff, veel gezelligheid en buiten roken. Op zo’n avond hebben we nooit genoeg, dus nog ff een deurtje verder. Bevriende beroepsstappers (Tom & Tom) wijzen ons de weg langs immer veranderende locaties der nacht-horeca.Ietwat zwalkend, (zoveel hadden we toch niet op?) bereikte we dit nieuwe ‘pakhuis’. Het vertier spat er af; drinkende dansers, zingende zoeners, lavende lachers of een combinatie hiervan. Ik krijg het idee dat ik me bevind in de moderne versie van een Jan Steen schilderij. Het kan dus blijkbaar nog, in Denhaag, alle culturen aanwezig en geen onvertogen woord; “My kind of town Denhaag is”. In een prettige roes gaat mijn blik in deze ruimte omhoog en volgt de zware houten balken tot in de stenen muur, met daarin een misplaatst rond venster. Een schok van herkenning! Dit was dezelfde ruimte als vijftig jaar geleden bij de onfortuinlijke wratman. Deze nacht, ontwaar ik een hemelsbreed verschil in tijd en gebeuren, een soort van openbaring belicht door dit Haags (ven)ster van Bethlehem.Tekstverantwoording: Mink Out.