CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Zestig.                                Minks wekelijkse column 29-3-2017

Zestig.                                Minks wekelijkse column 29-3-2017

 

De laatste dagen van deze vijftiger zijn geteld. Niet dat het in de korte termijn planning staat om dood te gaan of zo, maar het moment dat ik zestiger zal zijn komt angstig dichtbij.

Zo’n kroonjaar in t’ verschiet, dat doet een mens echt goed???

Niet dat ik er ziek van ben maar ik word er ook niet beter van.

Nou ben ik een vrolijke flierefluiter dus maakt u niet al te veel zorgen.

Terwijl de tijd gewoon doorloopt, nou ja zeg maar gerust doorrent, sta ik steeds vaker stil bij: wanneer ben ik aan de beurt om uit te stappen.

 

Aan het begin van mijn loopbaan als mens ging het allemaal zo lekker langzaam, om jarig te worden moest je nog te veel ‘nachtjes’ slapen en kropen de tussenliggende dagen als stilstaande bejaarden voorbij.   

Om maar te zwijgen over het Sinterklaasfeest, eer dat begon waren de schamele giften uit Spanje al lang aan vervanging toe.

Neen, alles ging traag, je brommer- of autoleeftijd halen, de ‘eindeloze’ schooltijd, die schoot ook niet op, ach laat maar zittenJ.

De tijd tussen twee sinterklazen door gaat nu in gestrekte draf, om maar in schimmeltermen te schrijven, dit niet in het minst door de steeds vroeger oplaaiende discussie over zijn knecht (o shit).

Pas geleden werd ik vijftig, draai me één keer om in bed en hup zestig.

 

In den beginnen klonk “Lang zal hij leven” als een vrolijk lied zo van we gaan onbezorgd verder, nu krijgt het meer en meer weg van een liturgische klaagzang met een diep sarcastische ondertoon.

 

Zestig pas en ik moet zo nodig ineens de depri-eend uit hangen.

Niet klagen maar dragen zeggen de sterken en die kunnen het weten dus de schouders er onder en gewoon gaan met die banaan.

Zal ik nog een grote slag slaan, nog één keer een rigoureuze  verandering in mijn leven, voor ik gekluisterd aan rolstoel of bed alleen nog maar kan mijmeren van wat ik niet heb gedaan?

Een laatste kans nu mijn hersens het nog toestaan?

Het tijdstip om te beslissen is daar of wacht ik nog even op de AOW die harder lijkt te lopen dan de tijd die mij wellicht nog rest?

 

Bederf plezier van nu niet door angst voor later, spartel lekker door tot het schip strandt, zat te beleven, je wordt pas zestig!!!

 

Tekstverantwoording: Mink Out.             

Website by Splendit 2021