CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Wij doen niet in eiken. Minks wekelijkse column 23-2-2016

Wij doen niet in eiken. Minks wekelijkse column 23-2-2016

 

Midden in het centrum een lange steeg naar hofjeswoningen, gordijnen potdicht, opmerkelijk om drie uur ‘s-middags.

Een klein huisje met voortuintje waarin tuinkabouters versteend hun onbruikbare accessoires futloos vast houden.

Tussen mijn aanbellen en het opengaan van de deur, valt me een verbroken verzegeling van de politie op.

“Kom binnen, let niet op de teringzooi, we mochten vandaag pas naar binnen van de kit” sprak een bouwvakkerstype in ‘perfect’ plat Haags.

Voeten vegen kon niet. Op de plek van de deurmat was een groot rond gat uit de vloerbedekking gesneden waardoor een naakte plankenvloer zich bloot gaf.

In het huiskamertje was wederom een groot stuk tapijt verwijderd. Gert Timmermans schoof het gordijn, met een ruk, gedeeltelijk open. Ontelbare stofdeeltjes dwarrelde, belicht door een felle streep zon, rond in deze unheimische ruimte.

De planten in de vensterbank was, bij nóg langere droogte, hetzelfde lot beschoren als de vele dode bromvliegen waarmee ze omringt waren.

 

“En ik had het al zo vaak gezegd, kap met die heroïnehoeren, niet te vertrouwen. Het verslaafde vriendje was stiekem, na haar, binnen geslopen. Dat was het, met een hamer op hem in geslagen. Hier begonnen en bij de deur afgewerkt, zullen we maar zeggen. Een zware slag, ik was erg op hem gesteld, we waren tweelingen. Die stukken tapijt hebben ze er maar uitgesneden, was niet zo’n tof gezicht”.

 

“De boel ‘mot’ leeg, vijf ruggen en je ‘ken’ alles meenemen, massief eiken, ‘koopie’ toch? Ik heb er al meer handelaren bij gehad maar die gunde ik het niet”.

De steeg was veel te lang en de prijs veel te hoog.

Over het bedrag bakkeleien met een bouwvakker die net zijn eeneiige tweelingbroer verloren had, was niet iets waar ik me op verheugde.

 

Dus uit piëteit voor de overledene en genoemde redenen sprak ik: “Helaas, wij doen niet in eiken, beter belt u een ander”.

IJlings beende ik weg van deze macabere plek, de stomme tuinkabouters keken me niets-zeggend na.

 

Tekstverantwoording: Mink Out. Meer: www.conck.nl

 

Alle overeenkomsten met de werkelijkheid zijn louter toeval.

Website by Splendit 2024

Kinderdisco