CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Twee monden. Minks wekelijkse column 17-03-2015

Twee monden.            Minks wekelijkse column 17-03-2015

*Zijn verhaal: “Ik betreed de kleine hofjeswoning, ze geeft me  drie zoenen, voel ik bij de laatste een vertragende twijfel. 
Ze heeft duidelijk gewikt en gewogen bij het zich aankleden, een kort rokje accentueert haar fantastisch gewelfde billen. Slechts de veelkleurige majo dempt mijn opvlammende begeerte”.

*Haar verhaal: “Wat te dragen op een tweede date? Een minirok waar mijn billen goed in uitkomen en een kleurige majo die wél de vormen van mijn benen accentueert maar niet schreeuwt ‘bespring mij’. 
Balans, de kunst van het vrouw zijn”.
    
*Hij: “Je woont wel mooi, in zo’n hofje.” 

(Zij;) “Vroeger woonden hier bejaarde nonnen.”
 
(Hij;)  “Maar goed dat ik wat later ben, liever jou dan een oude non.” Heupwiegend loopt ze de kamer uit voor koffie. Ik kijk haar en het fantastisch lichaam na. Als quasi gentleman hou ik me in, terwijl het beest in mij haar al op allerlei manieren heeft bezeten”.
 
*Zij: “Beleefd biedt hij aan te helpen met de afwas. Een echte heer die geen aanstalten maakt mij te betasten. Verbeeld ik me de klik? Vindt hij mij überhaupt wel aantrekkelijk? De bel gaat, Frits een oude vriend met zo te zien een probleem. Hij blijft, roet in het eten, geen toetje”.
 
*Hij: “Frits, die viespeuk kijkt ook naar haar minirokje. Voorstellen, koffie, bla, bla, bla, en zo zijn we al gauw een uur verder”.
 
*Zij: “De hoer in mij zet, ondanks Frits, de verleiding voort door mijn voetjes subtiel in de schoot van mijn ‘potentiële prooi’ te leggen, terwijl de non in mij, stoïcijns een koetjes en kalfjes gesprek voert.

*Hij: “Geen zin om als een kwijlende zwerfhond op mijn beurt te wachten; ja, ik stap maar eens op, heb nog een hoop te doen”.

*Zij: “Ik laat hem uit, wij in de gang, Frits in de huiskamer. Twee kussen en dan versmelten onze monden ineen. Als opgewonden tieners spelen we een koortsachtig doch muisstil tongenspel. Een bewegelijke, tantaliserende tango op Rimsky Korsakov’s “Vlucht van de hommel” als verkennende zoete schermutseling tussen man en vrouw.”

*Hij:” Ik zou de kleren van haar lijf te scheuren. Maar ja…………… op het Agnietenpad en Frits viespeuk als bewaker der goede zeden?”

*Zij: “Plots rukt hij zich los en vlucht gelijk de hommel. Mijn buik is warm, damned. De non is content, de hoer bijt zacht op haar onderlip.”


Verhaal van twee anonieme barhangers met toestemming (te grove woorden zijn afgezwakt☺).

Tekstverantwoording; Mink Out.                              Meer; www.conck.nl  

Website by Splendit 2021