CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Kinderloos. Minks wekelijkse column 7-11-2018

 
Al vroeg koos ik er voor geen kinderen te nemen, niet uit egoïsme, maar meer uit vrees voor een drama ná het genadeschot voor een niet te redden ‘fantastisch’ samenzijn.
 
Vechtscheidingen, kindertehuizen, pleeggezinnen, alimentatieruzies, ik was er als de dood voor en bleef daarom ook bewust nazaatloos.
Nu achteraf denkt u zeker dat ik ga melden er spijt van te hebben, neen zeker niet, ik leef een heerlijk leven en vermaak me kostelijk.
Aan genegenheid geen te kort, zat echte mensen om me heen.
 
De Out’ s is niet zo’n familiezieke familie, broers en zus wonen vlak bij elkaar maar kiezen zo hun eigen pad, dat mag en dat gaat goed.
En dan is daar gelukkig, nog steeds, Den Ouden Neel om mijn familiaire aanhankelijkheid eindeloos op te kunnen bot te vieren.
 
Maar heel soms, krijg ik een soort van gemisschok, zoals toen: langszij van de route Soleil in zo’n immens wegrestaurant waar men zijn kinderen niet uit het oog verliest.
Achter mijn kop koffie met gele puddingpunt gezeten zag ik een gezinnetje, ouders, twee kindertjes van een jaar of 7 en 8 kozen uit de vitrine waar een weldaad van het goede der aarde lonkend lokte.
 
Daar gebeurde het, terwijl de moeder het kind met één hand beschermend vasthield streek ze met de andere hand, in een vlaag van uiterste genegenheid, het ventje liefkozend over zijn bolletje.
Niets bijzonders zal je denken maar een schok ging door me heen, dít was wat ik miste, een eigen kind om dat ook bij te doen, liefde geven.
 
Maar ja, een eigen kind, daar is het nu wel een beetje te laat voor, niet zozeer wat betreft het verwekken, dat zou na wat extra inspanning en de goede vrouw nog wel lukken, maar met je looprekje naar een tafeltjesavond, dat kan je je eigen kind toch niet aandoen.
 
Tja, toch mis ik af en toe dát intieme aspect van kinderen hebben.
Of was het wellicht latente jaloezie en verlang ik er diep van binnen naar om weer eens als klein Minkie door Den Jonge Neel, over mijn bol te worden geaaid. Tijd voor een boek van Sigmund Freud denk ik.
 
Tekstverantwoording: Mink Out. Meer: www.conck.nl

Website by Splendit 2021