Ieder zijn vak. Minks wekelijkse column 16-7-2014
Ieder zijn vak. Minks wekelijkse column 16-7-2014
Het was volle maan dus de cafédeur was al om elf uur dicht. Uitbater “Tap” fungeerde zelf als vliegende portier. In zijn tent bleef het gezellig en er was geen plek voor klootzakken.
Tap, had ogen op steeltjes, hield alles goed in de gaten, zo ook deze avond. Buiten stopte een taxi met een hoop bombarie aan de binnenzijde. Er stapte drie mannen uit, die, zo te zien, al een café of tien bezocht hadden. Tap, vroeg de taxi te wachten; “Sorry jongens; jullie kunnen hier niet binnen, ga lekker een deurtje verder. Wie ben jij dan met je griebushoof, wij gaan gewoon naar binnuh”. “Jongens”, sprak de kroegbaas, terwijl hij ze strak in de ogen keek, “bederf mijn leven niet, ga weg, morgen als je wakker wordt ben je me dankbaar. As jij zo doorgaat wor jij nooit meer wakkah, teringbak”. Tap kookte van binnen maar had zich voor genomen dit klusje zonder handgemeen te regelen. Na veel overreding gaven de drie amigo’s het op en verdwenen lam de taxi weer in. “We komme turugh en dan ken je lagguh” schreeuwden ze hem nog toe .
Een half uurtje later kwam dezelfde taxi voorrijden, met één van de drie mannen er in, 2Tap liep naar buiten. “Ik kom speciaal terug om jou voor je bek te stompen” sprak de man met het taxiabonnement. Tap blufte hem af met: “Dan moet je ff wachten”, liep hem voorbij en gaf de taxichauffeur een tientje, met de opdracht: “Staan blijven”. “Wat zei jij nou?” Vroeg Tap terwijl hij weer op de man afliep. Ik heb met mijn kameraden afgesproken dat ik een biertje aan de bar ga drinken, zo niet; ram ik jou voor je bek. Je komt er echt niet in en mij op mijn bek rammen is ook niet zo zinvol. Weet je wat; ik haal binnen twee biertjes, die drinken we dan lekker samen op, daarna ga jij weg. Niet binnen geweest maar toch je biertje”. De man leek verward. “Ja uhh” In een tel was Tap terug, gaf de man het biertje, proostte en sloeg het kleintje in één teug achterover. “Ehhhhhh, lekker hé, sprak Tap. Jij bent een rare man sprak de terugkomer”. Nam een nip van het biertje, gaf het glas af en ging de taxi weer in. Tap sprak door het open raampje: “Ga lekker naar huis, het is mooi geweest. Neen lachte hij, ik ga die gasten vertellen dat ik toch me biertje gedronken heb, zeg maar tegen je baas dat ik vind dat hij een goeie portier heeft”. De taxi reed weg……….nooit meer terug gezien.
Een post traumatisch stress syndroom heeft Tap ook hier niet aan over gehouden, geen tijd voor, ieder zijn vak, zullen we maar zeggen.
Tekstverantwoording: Mink Out.