Hemels hofje. Minks wekelijkse column 9-12-2015

Hemels hofje. Minks wekelijkse column 9-12-2015

Lopend over de Paviljoensgracht bewonder ik het huis van Spinoza een Nederlandse Filosoof (1632-1677) die voor zijn dagelijks brood lenzen sleep, tegenover dit pand de Doubletstraat.
‘Doublet’ slaat op ‘dubbel’ of ‘een paar’ toepasselijk, doch laten we hier maar niet op door borduren. Ik tracht naar de overkant te komen maar word van alle kanten door fietsers gepasseerd die schijnbaar denken dat zij het alleenrecht hebben op deze stad.
Mensen schreeuwen in allerlei talen door hun mobiel. Muffe hasjlucht afgewisseld door de geur van urine dringt mijn neusgaten binnen.
Een glanzende auto rijdt met gierende banden achteruit. Het wordt me te veel, deze kakofonie, een lichte staat van paniek maakt zich van mij meester, ik ben het beu.
Rennend over de stoep vind ik een poort, ik open snel de deur om hem gelijk weer achter me dicht te gooien, het slaan galmt door de poort.
Met mijn rug tegen de binnenkant van de deur geleund hoor ik enkel nog mijn snel kloppend hart begeleid door een evenzo gejaagde ademhaling.Hoe lang ik daar gestaan heb? Een kwartier, een half uur, ik weet het echt niet.
Naarmate mijn hart/long functie weer een normaal ritme aanneemt komen rustgevende geluiden, gelijk bloemen uit zaaigrond, tevoorschijn: kalmerend geklater van een kleine fontein, tevreden scharrelgezoem der bijen rond een rozenstruik in bloei, een tjilpende tjiftjaf.
Op adem gekomen betreed ik als in een droom de tuin, een totaal andere wereld dan die waaraan ik zojuist ben ontsnapt.
Een serene stilte, de binnenstad hectiek plotseling mijlen ver weg. Omringt door bloemenweelde zit de oude blinde vrouw, gegroefd gezicht, handen in de schoot, op een bankje. Het lijkt alsof ze iemand verwacht, ik neem, op gepaste afstand, naast haar plaats. “Ben je daar, leven valt niet mee jongen, geniet van het cadeau, als de zonnewijzer stopt dan…….”.
Het duister valt de kou daalt neer, de oude vrouw verdwijnt in het niets.
Weg door de poort, stort me opnieuw in het groot, verslindend spektakel. Op de Grote Markt een cappuccino met Amaretto, heerlijk, ga nog wel even aan de gang met dit ‘cadeau’ want als de zonnewijzer stopt, komt het hemels hofje óf de duisternis………….

Tekstverantwoording: Mink Out. Meer: www.conck.nl