Gute nacht freunde. Minks wekelijkse column 16-12-2014
Gute nacht freunde. Minks wekelijkse column 16-12-2014
Op een donkere avond rond de feestdagen, even over elven, rijd ik door het centrum van Den Haag. De autoradio is door een vreemde ontvreemd. Via mijn mobiel luister ik: “Gute nacht freunde”, de begintune van mijn favoriete radioprogramma: “Met het oog op morgen”. Mooi moment voor een rustpauze, doe ik wel vaker als mijn hoofd vol zit. Mijn sardineblikje zet ik op de ruime parkeerstrook voor het belastingkantoor aan de Koninginnegracht.
Vanaf deze plek heb ik een wijds uitzicht op Nieuw Babylon, Denhaag Centraal, de Vulpen, Citruspers en een paar priemende Haagse Tieten die zich emotieloos door het duister laten omvatten. Actualiteiten passeren terwijl het middernachtelijk uur nadert. Mijn mobiel raakt leeg, opladen met het contact aan en de motor uit.
Na het nieuws van twaalf is het tijd om weer actief aan het leven deel te nemen dus draai ik mijn contactsleutel door. Het vanzelfsprekend motorgeluid dient zich niet aan, slecht een zwak getik. Achterruitverwarming aan laten staan, accu leeg. Een bericht aan mijn honderden Facebook boezemvrienden: “Iemand in de buurt van de Koninginnegracht met sleep- of startkabel?” Bel de taxi centrale; vast startkabel tarief € 17,50. “Oh zoveel, nou ja, doe dan maar”.
Na twintig minuten nadert mij, aan de voorkant, een klein wit wagentje. Een dikke man stapt uit, een dunne blijft, met een geforceerd stoere blik, zitten. “Handhaving Denhaag, u staat al een poosje, wat doet u hier”. “Nou uhh, staan, zoals u ziet”. “Dit is een touringcar parkeerplaats dus moet u weg”. “Nou ja, ik heb nog geen touringcar gezien en kan niet weg, mijn accu is leeg. Als jullie nou ff een duwtje geven, hij start in een zucht”. “Zucht, ik ga niet duwen, mijn rug”. “Nou ja, dan duw ik met uw collega en kruipt u achter het stuur”. “Ik heb geen rijbewijs”. “ Geen rijbewijs? Lijkt me erg lastig met al dat gehandhaaf en zo nog meer?”
Er komen twee jonge mannen aan: “Kunnen jullie me even een duwtje geven, hij loopt zo”. “Tuurlijk meneer”. Gedrieën passeren we de, nog steeds in de auto zittende, ‘dunne’ die op een machtswellustige manier ‘vocabublèrt’; “Ja, anders hep tie een bekeuring”. Ik hou me in. Met weinig moeite slaat mijn stroomloos autootje aan. Ik bedank het duwende duo met een toetertje, ‘Dik en de Dun’ druk handhavend achterlatend.
O ja; bovengenoemd Facebook s.o.s. berichtje kreeg welgeteld 5 goed bedoelde reacties en 2 likes……………. Gute nacht freunde!
Tekstverantwoording: Mink Out.