CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Een steen verlegd. Minks wekelijkse column 9-5-2018

 
Een steen verlegd. Minks wekelijkse column 9-5-2018
 
Deze zomeravond zit alles mee, de olielamp walmt, de koffie smaakt extreem goed en het gesprek boeit, zelfs de wankele, door ons bezette terrastafel, kan de volmaaktheid van dit moment niet bederven.
Zijn telefoon licht op: “kut, mijn moeder, die belt voor boodschappen”. Na wat getreuzel neemt hij aan, op mijn verzoek over de speaker.
“Ja, met je moeder” klinkt een snerpende stem die me doet denken aan de MOEDER van van Kooten en de Bie en die zoon met ‘zijn eigen theepot’ en de gewillige wijven waar hij wel erg vaak over praat.
 
Ze klinkt wakker en redelijk dominant, luisteren doet ze niet, ze ratelt aan één stuk door, van zo’n boodschapdictaat was ik al eerder getuige en als het dan niet je eigen moeder is klinkt het fantastisch.
Een klaagzang, op verbazend vitale toon, gaat van een spoedopname in het ziekenhuis via de tegenvallende resultaten van haar thuiszorg naadloos over in een vermanende waarschuwing van haar onvermijdelijk op handen zijnde overlijden op korte termijn.
 
Zonder onderbreking begint ze aan de lijst: een half bruin broodje, met van die pitjes, een klein pakje krieltjes, een snijleverworst, pakje Goudse stroopwafels, een prei, een bloemkooltje, een halfje Hopjes- chocolade- en vanillevla, twee potjes bouillon met kip, aardbeien enz.
“O ja, heb jij die cd van mij meegenomen, die van ik heb een steen verlegd van Bram Vermeulen, want die moet je op mijn begrafenis draaien”. Ze ratelt door, ik zoek via Spotify ‘de Steen’ en laat hem horen, het dicteren stopt, zachtjes neuriet ze mee, “ja, ja die!!!”.
 
“Neen moeder, die cd heb ik niet en aan de hoeveelheid boodschappen te oordelen ben je voorlopig nog niet van plan om er uit te stappen”.
“Ja spot er maar mee jongen, jullie zullen nog eens raar kijken als je moeder er ineens niet meer is, wanneer kom je die boodschappen brengen, ik heb ze nodig, en vergeet het bonnetje niet”.
“Woensdag kom ik ze langs brengen moeder, en nou ga ik ophangen DAAAAAGGGGGGGG, tot woensdag”. “Nou ja, dag dan maar jongen”.
Hij verbreekt de verbinding en haalt opgelucht adem: “ik had hele andere plannen voor woensdag maar die steen heeft MOEDER weer fijn verlegd”. “Mooie avond, maak jij nog een bakkie of doe ik het?”
 
Tekstverantwoording: Mink Out. 

Website by Splendit 2024

Kinderdisco