CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Een mooie Pinksterdag.    Minks wekelijkse column 7-6-2017

Een mooie Pinksterdag.    Minks wekelijkse column 7-6-2017

 

Niets doen komt zelden voor in het leven van een horecaman, vandaag was de tweede van vier aaneengeschakelde vrije dagen.

Het ‘uurtje’ een ‘drankje’ doen vannacht, was langer dan gedacht hetgeen, zoals altijd, heimelijk verwacht, voelde me semi geslachtJ.

De kunstprovo’s op de hoek van de Breedstraat/Noordwal groeten me en filosoferen verder over misschien wel hun nieuwe Haagsche school.

Zonnend op het steigertje aan de Noordwal zing ik “Sitting on the dock of the bay” zacht voor me uit. Mijn date zal er zo toch wel zijn?

Een zaaiende senior verzorgt plantjes in zijn, met planken verhoogde stadstuintje rond een dikke boom op de kade, we maken een praatje.

Over het leven, dat zo snel gaat en je moet genieten voordat het te laat is, hij is tachtig en heeft een vriendin van zestig, de bofkont.

Deze stad wordt weer van de mensen, minder verkeer, nieuwe ideeën, dat is wel anders geweest, neen Den Haag, in dit geval gaat tie goed.

 

Verdiept in een cadeau gekregen boekje van Simon Carmiggelt over kroegverhalen hoor ik in de verte een ingehouden scheepstoeter aanhoudend om aandacht roepen, mijn date, aan de horizon.

Hautain de aangeboden instap-hulp-hand afslaand stap ik met de vederlichtheid van een zeeolifant aan boord van Henri’s drijvend conservenblik.

Al kabbelend ontvouwt zich een andere stad dan gewend, de zon en het kalme water overspoelt me met een gevoel van gelukzaligheid.

Lonkende waterlelies, verleiden libellen tot een moment van rust.

Een veld van immer splitsend kroos in tweeën gedeeld door canette en canard, de trotse eendenborst vooruit met driftig flipperend kroost nauwlettend in het kielzog.

Op de Bierkade aan de koffie, dit keer weiger ik, weer hautain, de uitstap-hulp-hand, zestig is de nieuwe veertig. Even afzetten en ik sta  aan de kant……..niet dus. Als een logge zeeolifant kantel ik terug. Ben echt niet op mijn achterhoofd gevallen dus nu zeker ook niet!!!

Met een wanhoops pirouette draai ik me een kwartslag en kom met een smak zijwaarts op de rand van Henri’s conservenblik.

Eén been tussen wal en schip en één been op het dek, goed gemikt, want wat er tussen zit viel gelukkig precies buiten de boot.

Aangeslagen weer op de kade gaapt een geschokt terras me aan. Als de schrik uit de benen is, één nat en één droog, valt de averij mee. Een mooie Pinksterdag, bijna in het water gevallen!!!!       

 

Tekstverantwoording: Mink Out.                          Meer: www.conck.nl 

Website by Splendit 2021