Een mooie herfst. Minks wekelijkse Column 19-10-2016

Een mooie herfst. Minks wekelijkse column 19-10-2016

 

De berg van niet op elkaar afgestelde treiterstoplichten lijkt onbedwingbaar totdat, aan de outskirts van Leidschendam-Voorburg, oase De Prinsenhof opdoemt.

“Ze zal wel in de eetzaal zijn, net klaar, u mag haar daar wel ophalen” sprak de kordate verpleegster glimlachend.

Als ik zoekend van bovenaf neerkijk op de zittende bejaarden doet het me denken aan een bos met grijze vogelnestjes.

Natuurlijk pik ik Den Ouden Neel er zo uit, ‘t is mijn moeder.

Dat valt knap tegen, ze lijken allemaal op elkaar, een ietwat gelaten wachtend totdat iemand ze naar hun bestemming brengt.

Ik geef haar drie welgemeende kussen, sla mijn handen aan de rolstoel en duw haar voort richting de tuin.

Meneer Verstappen is duidelijk geen routinier, hij houdt de boel rolstoel twistend op met een file bokkende bejaarden als stilstaand gevolg.

De vriendelijke man van de huishoudelijke dienst (denk ik) helpt me aan twee kopjes bonenkoffie, die gaat het hardst, na de eerste slok begrijp waarom. De revalidatie gaat goed, ze mag wellicht naar huis.

 

Op de binnenplaats pronken oudjes groos met zonen en dochters zoals kloeken dat, bij de eerste lentezon, met hun kuikens doen.

Een behaaglijke herfstdag, water klatert gemoedelijk in de vijver. Het dompelt mij in een dromerig bad waarin ik eeuwig wil dobberen.

Het stoïcijns kind met een vogel op de arm, zit doodstil.

“Fly away”, geldt niet voor de plakkers in het web van het ijverig spinnetje dat dit bronzen beeld gebruikt om te overleven.

Een verwaarloosbaar drama op een voor ons zo perfecte middag.

Zittend naar binnen voor je een koutje oploopt, zus en zwager weg. Taxibus langs het raam, zij wuiven als Bea, wij als Theo en Thea.

De taxichauffeur giert met ons mee, zijn gouden tanden onthullen rijkdom die je, voor de schoonheid, maar beter verbergt.

Op haar kamer rolt, over het digitaal lijstje, traag een foto van Den Ouden Neel en haar zus Pie voorbij. Een foto uit lang vervlogen tijden met van die veertiger jaren, Andrew Sisters kapsels.

Naast deze ge-zusterlijke foto staat haar glanzend nieuwe mobiel, met modern doortikkend digitaal klokje: Het is een mooie herfst.

 

Tekstverantwoording: Mink Out.