Een dagje aan het strand. Minks wekelijkse column 3-12-2014
Een dagje aan het strand. Minks wekelijkse column 3-12-2014
Hun blikken vinden elkaar bij het rakelings passeren op een overvolle boulevard van Scheveningen. Bliksemschichtjes lijken over en weer te gaan.
Voorbij is ze, om nooit weer te zien, te laat. Na een tiental stappen voelt het als een onomkeerbare misser. Hij draait zich om en springt boven de, zich traag voortbewegende, mensenmassa uit.
Hij ziet haar turend gelaat en bij de tweede sprong een gelukzalige blik van herkening.
Als in een thriller dringt hij naarstig door de meters dikke (,) mensen muur, zijn ruim-baan, forcerend met weidse armbewegingen.
Ze is weg, voor altijd, deze nimf die hem met een ‘ogen-blik’ heeft gehypnotiseerd van een charlatanische chevalier tot een geobsedeerde, zoekende ziel. De maalstroom van een samengepakte menigte sleurt hem, als een willoze lappen pop, bij haar vandaan.
Verderop komt hij los van de adembenemende situatie en neemt verslagen plaats op de trap van strandtent De Sigaret.
“Nou, jij ziet er bezweet uit!”……. Daar staat ze, vlak voor hem, de ondergaande zon schijnt door haar smetteloos wit zomerjurkje.
Hij voyeur, door dit onverwacht schimmenspel? Begeerte slaat in vlagen door zijn lijf, hij kan haar lokkende lichaamswarmte, bijna tastbaar. Ze is betoverend en alsof ze hem al jaren kent, pakt ze zijn hand en roept: “Kom, we gaan zwemmen”.
Voor hem uit rennend gooit ze haar kleren af, en duikt vloeiend als een meermin in de golven. Hij strompelt, vechtend met een sok, onhandig achter haar aan. Een eeuwenoud uitdagend Noordzee waterspel; wordt spetterend, lachend en proestend gespeeld.
En dan verdwijnt ze om niet meer op te duiken. In paniek zoekt hij haar voor een tweede keer die dag, maar zonder succes. Hij kijkt vertwijfeld om zich heen, helaas. Het geluk schijnt van korte duur…….. O, u wilt een happy end, nou daar komt tie dan;
Vanaf de waterlijn roept ze hem toe. Rennend het strand op, ze ploffen neer, zand plakt op natte lichamen in de warmte van deze lome zomeravond. De amandelgroene ogen waarin hij hij ten onder gaat, gulzig zoenende lippen raken elkaar, snelle ademhaling, het schitterend Schevenings vuurwerk barst boven hen los.
Na deze dag werd het nooit meer beter, een dagje aan het strand.