CAFÉ DE CONCKELAER IS OP DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG GEOPEND VAN 16:00 TOT 24:00U . ZONDAG ZIJN WE OPEN VAN 16:00 TOT 20:00U. IS HET TERRASWEER DAN GAAN WE OP DIE DAGEN EEN UURTJE EERDER OPEN.

Buikschuiver. Minks wekelijkse column 21-6-2017

Buikschuiver. Minks wekelijkse column 21-6-2017

 

“Hij is overleden Mink, niets meer aan te doen”.

Dit was dus de afrekening, die kwam als een dief in de nacht.

Gecastreerd voelde ik me, hij week bijna nooit van mijn zijde.

Zo’n ding wordt een stuk van jezelf, het is een soort ineensmelting van mannenvlees en motorenstaal, zoiets moet je koesteren, maar nee hoor: na talloze keren van net op tijd, was ik dit keer toch echt te laat geweest met olie bijvullen.

Je zit als een vorst op dat grote zadel, lekker achteruit geleund, benen languit naar voren op die grote treeplanken.

Als ik, met die motor, rond rij voel ik me als koning Alexander die zittend in zijn luxe limousine de troepen inspecteert.

Voorlopig dus vrij spel voor de manschappen want de limo is kapot, tweedehands motorblok is alweer gekocht, wordt hard aan gewerkt.

 

Nou hebben we in het café een man: Doki, deze heeft wel even een motor voor me te leen, erg aardig, ik zit omhoog, dus zeg: “ja”.

Een Suzuki Katana, volgens Doki de mooiste motor uit de jaren tachtig, met een voor die tijd zeer innovatief model, ik heb geen flauw idee, zeg weer: “ja”, hij gaat hem ff halen.

 

‘Kent u die uitdrukking’ “buikschuiver?” Nou, het slaat op een motor van het type wegracer waar je met de buik op de tank ligt.

Ten aanzien van een vol terras en het toeziend oog van expert Doki, ga ik de strijd aan om op deze back to the future machine een ‘stukkie’ te rijden.

Je zit een beetje als een kikker: ingetrokken benen onder je lichaam, buik op de tank en je handen naar voren. De voetsteunen zijn op een plek gemonteerd die (spier)pijnlijk duidelijk maakt dat dit model bedoeld is voor de kleine man op een grote Aziatische markt.

 

Wie enigszins bekend is met mijn anatomie zal weten dat mijn buik een respectabele omvang heeft en mijn lichaam niet echt klein is, u zult begrijpen dat deze Valentino Rossi XXL een modderfiguur sloeg toen hij, de theedoek nog om zijn schouder, de hoek om flubberde.

Nu, na een paar dagen mindert de spierpijn en krijg ik met een bepaalde zwierzwengel mijn voeten redelijk op de steunen.

Ook het rij genot zwelt gestaag aan, het heeft toch wel wat zo’n buikschuiver maar ik zal blij zijn als mijn limousine weer voor staat.

 

Tekstverantwoording: Mink Out.

Website by Splendit 2021