Brood. Minks wekelijkse column 23-8-2017
Brood. Minks wekelijkse column 23-8-2017
Om vier uur in de morgen rij ik mijn uitgestorven straat in, het was een lange dag met eters, drinkers, huilers en lachers.
Ben gesloopt maar heb wat verdiend en het was nog leuk ook. Voor mij gaat plezier in mijn werk boven geld anders had ik het nooit uitgehouden, vierentwintig jaar in zo’n horeca-etablissement.
Zet de nep Harley voor de portiekdeur en pak mijn sleutels.
Kijk door het raam en zie in het portiek een Noord-Afrikaans type aan de fietsen rommelen, die zal ik eens effentjes onder handen nemen!!!!
“Ha buman”! Mmmmmm, zeker die ‘nieuwe’ van boven, er blijft geen Nederlander meer over, hoewel die wisselende-contacten studenten van schuin boven eigenlijk niet meetellen met hun Limburgse wortels.
Ah, dat is natuurlijk die man van ‘haar’, met die hoofddoek en het kloterige kinderwagentje dat altijd half voor mijn huisdeur staat.
Die vrouw die dagelijks vanaf het balkon het moederland belt met een stemgeluid dat ook zonder mobiel het Rif gebergte zou doen trillen.
“O, bent u het, nog laat wakker, moet u niet werken”?
“Ja nu, ik moet brood maken in de bakkerij, maar u bent ook laat”?
“Ja buurman, net klaar, heb een café, wanneer na sluit een ieder naar huis waggelt moet de boel nog schoon en is het al gauw laat.
Nou ja de belasting vaart er wel bij, mijn teller is gestopt en nu gaat die van u weer lopen, dat is pas een fijn bedrijf”.
Ik help hem met de fietsen-mikado onder de trap, hij excuseert zich voor het kinderwagentje en zal morgen wat verse broodjes voor me meenemen. Ik huichel dat het (kl) kinderwagentje geen probleem is en die broodjes echt niet hoeven maar dat hij ze wel eventueel aan de deurknop kan hangen omdat de bel uit staat (als ik slaap).
Als ik wakker word hangt er een tasje vers brood aan de deurknop.
Heb ik toch wel weer mazzel dat die enkele aardige moslimfamilie toevallig bij mij in het portiek woont?
Tekstverantwoording: Mink Out. Meer: www.conck.nl